Biblia Gdańska*

I Księga Kronik

Rozdział 16

  A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.    A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.    I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina.    A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.    Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.    Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.    Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:    Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.    Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.    Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.    Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.    Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.    O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!    On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.    Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;    Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;    I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,    Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.    Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;    I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:    Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,    Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.    Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.    Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;    Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;    Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.    Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.    Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc.    Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.    Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył.    Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!    Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.    Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.    Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego.    A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej.    Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.    I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego.    Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi.    A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon,    Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.    A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego.    A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót.    A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible