Biblia Gdańska*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 28

  Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.    Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.    Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.    Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.    Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.    W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;    A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.    Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.    Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;    Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.    Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.    Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?    Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.    Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.    Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.    Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.    Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.    Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.    Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.    Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?    Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.    Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.    Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.    Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.    Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.    On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.    W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.    Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible