Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Gdańska*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 29

  Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:    Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;    Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;    Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;    Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;    Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;    Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.    Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.    Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.    Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.    Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,    Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.    Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.    W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.    Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.    Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.    I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.    Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.    Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.    Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.    Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.    Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.    Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.    Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.    Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible