Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Gdańska*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 31

  Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.    Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?    Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?    Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?    Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:    Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.    Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:    Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.    Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:    Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.    Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,    Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.    Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,    (Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?    Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)    Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;    Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;    (Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)    Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;    Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;    Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:    Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.    Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.    Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;    Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;    Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;    I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:    I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.    Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.    (I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)    Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?    Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.    Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;    I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.    Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.    Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?    Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.    Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;    Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:    Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible