Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 107

  Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.    Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,    A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.    Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.    Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.    A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;    I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.    Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:    Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.    Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,    Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;    Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.    A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.    Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.    Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.    Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.    Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.    Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.    Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.    Posyła słowo swe, i uzdrawia ich ,a wybawia ich z grobu.    Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;    I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.    Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:    Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.    Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.    Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.    Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.    Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.    Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.    I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.    Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.    Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.    Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;    Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.    Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.    I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;    Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.    Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.    Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;    Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.    Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.    To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.    Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible