Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 108

  Pieśń psalmu samego Dawida.    Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.    Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.    Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.    Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.    Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.    Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.    Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.    Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.    Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.    Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?    Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?    Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka. W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible