Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 16

  Złota pieśń Dawidowa.    Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże,    Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje.    Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moje.    Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój.    Sznury mi przypadły na miejscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię.    Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje.    Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony.    Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie.    Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.    Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible