Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 10

  Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.    Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.    Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.    Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.    Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.    Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.    Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.    Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.    Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.    Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.    Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.    Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.    W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.    Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.    Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.    Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.    Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.    Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.    Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.    Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.    Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.    Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.    Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.    Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.    Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.    Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.    Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.    Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.    Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.    Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.    Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.    Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible