Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 12

  Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.    Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.    Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.    Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.    Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.    Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.    Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.    Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.    Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.    Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.    Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.    Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.    W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.    Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.    Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.    Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.    Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.    Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.    Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.    Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.    Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.    Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.    Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.    Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.    Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.    Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.    Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.    Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible