Biblia Gdańska*

Księga Jozuego

Rozdział 19

  Potem padł los wtóry Symeonowi, pokoleniu synów Symeonowych według domów ich, a było dziedzictwo ich w pośród dziedzictwa synów Judowych.    A dostało się im w dziedzictwo ich Beerseba, i Seba, i Molada;    I Hasersual, i Bala, i Asem;    I Etolat, i Betul, i Horma;    I Syceleg, i Bet Marchabot, i Hasersusa,    I Betlebaot, i Serohem, i trzynaście miast, i wsi ich;    Ain, Remmon, i Atar, i Asan, miasta cztery, i wsi ich;    I wszystkie wsi, które były około tych miast, aż do Baalatbeer, i Ramat ku stronie południowej. Toć jest dziedzictwo pokolenia synów Symeonowych według domów ich.    Z działu synów Judowych dostało się dziedzictwo synom Symeonowym, bo dział synów Judowych był wielki dla nich; przetoż wzięli dziedzictwo synowie Symeonowi pośród dziedzictwa ich.    Potem padł los trzeci synom Zabulonowym według domów ich, a jest granica dziedzictwa ich.    A idzie granica ich morza Marala, i przychodzi do Debbaset, ciągnąc się aż do potoku, który jest przeciw Jeknoam.    I wraca się od Saryd na wschód słońca ku granicy Chasalek Tabor, a stamtąd bieży do Daberet, i ciągnie się do Jafije;    Potem stamtąd bieży na wschód słońca do Gethefer i do Itakasyn, a wychodzi w Rymmon, i kołem idzie do Nehy.    Idzie także kołem taż granica od północy ku Hannaton, a kończy się u doliny Jeftael.    I Katet, i Nahalal, i Symeron, i Jedala, i Betlehem, miast dwanaście, i wsi ich.    Toć jest dziedzictwo synów Zabulonowych według domów ich, te miasta i wsi ich.    Isascharowi też padł los czwarty, to jest, synom Isascharowym według domów ich.    A była granica ich Jezreel, i Chasalot, i Sunem.    I Hafaraim, i Seon, i Anaharat;    I Rabbot, i Cesyjom, i Abes;    I Ramet, i Engannim, i Enhadda, i Betfeses.    A przychodzi granica ich do Taboru, i do Sehesyma, i do Betsemes, a kończą się granice ich u Jordanu, miast szesnaście, i wsi ich.    Toć jest dziedzictwo pokolenia synów Isascharowych według domów ich, te miasta i wsi ich.    Potem padł los piąty pokoleniu synów Asur według domów ich.    I była granica ich: Helkat, i Chali, i Beten, i Achsaf;    I Elmelech, i Amaad, i Aessal, a idzie na Karmel do morza, i do Sychor, i Lobanat.    Stamtąd się obraca na wschód słońca ku Betdagon, i bieży aż do Zabulon, i do doliny Jeftach El na północy, Betemek i do Nehyjel, wychodząc do Kabul ku lewej stronie;    I do Hebronu, i Rohob, i Hamon, i Kana, aż do Sydonu wielkiego.    A wraca się ta granica od Rama aż do miasta Zor obronnego; stamtąd się obraca ta granica aż do Hosa, a kończy się u morza podle działu Achsyba.    I Amma, i Afek, i Rohob, miast dwadzieścia i dwa, i wsi ich.    Toć jest dziedzictwo pokolenia synów Aser według domów ich; te miasta i wsi ich.    Potem synom Neftalimowym padł los szósty, synom Neftalimowym według domów ich.    I była granica ich od Helef, i od Helon, do Saannanim, i Adami, które jest Necheb, i Jebnael, aż ku Lekum, i kończy się u Jordanu.    Potem się obraca ta granica ku morzu do Asanot Tabor; a stamtąd bieży ku Hukoka, i idzie do Zabulonu na południe, a do Asar przychodzi ku zachodu, a do Juda ku Jordanowi na wschód słońca.    A miasta obronne są: Assedym Ser, i Emat, Rekat, i Cyneret;    I Edama, i Arama, i Asor,    I Kiedes, i Edrej, i Enhasor;    I Jeron, i Magdalel, Horem, i Betanat, i Betsemes, miast dziewiętnaście, i wsi ich.    Toć jest dziedzictwo pokolenia synów Neftalimowych według domów ich; te miasta i wsi ich.    Potem pokoleń synów Dan według domów ich, padł los siódmy.    A była granica dziedzictwa ich: Saraa, i Estaol, i Isremes;    I Selebim, i Ajalon, i Jetela;    I Elon, i Temnata, i Ekron;    I Eltekie, i Gebbeton i Baalat;    I Jehut, i Bane Barak, i Getremmon;    I Mehajarkon, i Rakon z granicą przeciwko Joppie.    Ale granica synów Danowych była bardzo mała; przetoż wyszedłszy synowie Dan dobywali Lesem, i wzięli je, i wysiekli je ostrzem miecza, i wziąwszy je w dziedzictwo mieszkali w niem; i przezwali Lesem Dan według imienia Dana, ojca swego.    Toć jest dziedzictwo pokolenia synów Danowych według domów ich; te miasta, i wsi ich.    A gdy przestali dzielić ziemię według granic jej, tedy dali synowie Izraelscy dziedzictwo Jozuemu, synowi Nunowemu, w pośród siebie.    Według rozkazania Pańskiego dali mu miasto, którego żądał, Tamnat Saraa na górze Efraim, gdzie zbudował miasto, i mieszkał w niem.    Teć są dziedzictwa, które losem podzielili w osiadłość Eleazar kapłan, i Jozue, syn Nunów, i przedniejsi z ojców pokolenia synów Izraelskich w Sylo przed Panem, u drzwi namiotu zgromadzenia, i dokończyli podziału ziemi. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible