Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Rodzaju
(Genesis, to jest pierwsze)

Rozdział 12

  I rzekł Pan do Abrama: Wynidź z ziemie twojej i od rodziny twojej, i z domu ojca twego: a idź do ziemie, którąć ukażę.    A uczynię cię narodem wielkim i będęć błogosławił, i uwielbię imię twoje, i będziesz błogosławiony.    Będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklnę te, którzy cię przeklinają, a w tobie będą błogosławione wszytkie narody ziemie. Abraham przybywa do Kanaanu    Wyszedł tedy Abram, jako mu JAHWE przykazał, i poszedł z nim Lot: siedmdziesiąt lat było Abramowi, kiedy wyszedł z Harana.    I wziął Saraj, żonę swoję, i Lota, syna brata swego, i wszytkę majętność, którą mieli, i dusze, których nabyli w Haranie, i wyszli, aby szli do ziemie Chanaan. A gdy przyszli do niej,    przeszedł Abram ziemię aż do miejsca Sychem, aż do Jasnej Doliny: a Chananejczyk tedy był w ziemi.    I ukazał się JAHWE Abramowi, i rzekł mu: Nasieniu twemu dam ziemię tę. Który zbudował tam ołtarz JAHWE, który mu się był ukazał.    A stamtąd przeszedł do góry, która była ku wschodowi Betel, rozbił tam namiot swój mając od zachodu Betel, a od wschodu Haj, i zbudował też tam ołtarz Panu, i wzywał imię jego.    I ciągnął Abram idąc i dalej postępując ku południu.    Stał się potym głód w ziemi i stąpił Abram do Egiptu, aby tam gościem był, ciężki bowiem był głód w ziemi.    A gdy już blisko był, aby wszedł do Egiptu, rzekł do Saraj, żony swej: Wiem, żeś piękna niewiasta.    A iż gdy cię ujźrzą Egipcjanie, rzeką: Żona to jego, i zabiją mię, a ciebie zachowają.    Mów przeto, proszę cię, żeś jest siostra moja, aby mi było dobrze dla ciebie i dusza moja aby żyła dla ciebie.    Gdy tedy wszedł Abram do Egiptu, ujźrzeli Egipcjanie niewiastę, że była barzo piękna.    I dały znać książęta Faraonowi, i chwalili ją przed nim, i wzięto niewiastę do domu Faraonowego.    A Abramowi czynili dobrze dla niej: i miał owce i woły, i osły, i niewolniki, i niewolnice, i oślice, i wielbłądy.    Ale JAHWE skarał Faraona plagami wielkimi, i dom jego, dla Saraj, żony Abramowej.    I zawołał Farao Abrama, i rzekł mu: Coż wżdy to jest, coś mi uczynił? Czemuś mi nie oznajmił, że to żona twoja?    Czemuś powiedział, że jest siostra twoja, abym ją wziął sobie za żonę? Ale teraz oto żona twoja, weźmiż ją a idź.    I przykazał Farao o Abramie mężom, i odprowadzili go i żonę jego, i wszytko, co miał. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible