Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Rodzaju
(Genesis, to jest pierwsze)

Rozdział 29

  Poszedszy tedy Jakob przyszedł do ziemie na wschód słońca.    I ujźrzał studnią na polu, troje też stada owiec leżące przy niej, bo z niej napawano bydło, a wierzch jej wielkim kamieniem zawierano.    A był obyczaj, iż gdy się wszytkie owce zeszły, tedy odwalali kamień, a napoiwszy stada zasię na wierzch studnie kładli.    I rzekł do pasterzów: Bracia, skądeście? Którzy odpowiedzieli: Z Haran.    Których pytając rzekł: Znacieli Labana, syna Nachorowego? Odpowiedzieli: Znamy.    Rzekł: Zdrówli? Odpowiedzieli: Zdrów, a oto Rachel, córka jego, idzie z stadem swoim.    I rzekł Jakob: Jeszczeć daleko do wieczora a jeszcze nie czas gnać stada do owczarniej, napójcie pierwej owce a tak je zasię na paszą żeńcie.    Którzy odpowiedzieli: Nie możemy, aż się wszytkie stada zgromadzą, i odwalimy kamień z wierzchu studnie, abyśmy napoili stada.    Jeszcze mówili, a oto Rachel przychodziła z owcami ojca swego bo sama pasła trzodę.    Którą ujźrzawszy Jakob, a wiedząc, iż była wujeczna siostra jego i owce Labana wuja jego, odwalił kamień, którym się studnia zawierała.    I napoiwszy trzodę pocałował ją, i podniósszy głos płakał.    I oznajmił jej, iż był bratem ojca jej, a synem Rebeki; a ona pospieszywszy się powiedziała to ojcu swemu.    Który usłyszawszy, iż przyszedł Jakob, syn siostry jego, wybieżał przeciw jemu. I obłapiwszy go, i pocałowawszy wwiódł do domu swego. A usłyszawszy przyczyny drogi,    odpowiedział: Jesteś kość moja i ciało moje. A gdy się wypełniły dni miesiąca jednego,    rzekł mu: Izaż, żeś mi brat, darmo mi służyć będziesz? Powiedz, co za wysługę chcesz wziąć.    A miał dwie córce: imię starszej Lija, a młodszą zwano Rachel.    Ale Lija była ciekących oczu, Rachel oblicza pięknego i wejźrzenia wdzięcznego.    Którą miłując Jakob, rzekł: Będęć służył za Rachelę, córkę twoję młodszą, siedm lat.    Odpowiedział Laban: Lepiej ci, żeć ją tobie dam niż inszemu mężowi: mieszkaj u mnie.    Służył tedy Jakob za Rachelę siedm lat, a zdały mu się kilka dni dla wielkiej miłości.    I rzekł do Labana: Daj mi żonę moje, gdyż się już czas wypełnił, abych wszedł do niej.    Który wezwawszy wiele gromad przyjaciół na gody, sprawił wesele.    A w wieczór, Liją, córkę swą, wwiódł do niego,    dawszy sługę córce imieniem Zelfę. Do której, według obyczaju wszedszy, Jakob, gdy było rano, ujźrzał Liją:    I rzekł do świekra swego: Cóż jest, coś chciał uczynić? Izalim nie za Rachelę tobie służył? Czemuś mię oszukał?    Odpowiedział Laban: Nie jest to w zwyczaju u nas, abyśmy pierwej młodsze za mąż wydawali.    Wypełni tydzień dni tego złączenia, a dam ci i tę drugą za pracą, którą mi będziesz służył drugie siedm lat.    Przestał na zdaniu, a gdy tydzień minął, pojął Rachelę za żonę,    której ociec dał za służebnicę Balę.    I tak dostąpiwszy pożądanego wesela, miłość wtórej przekładał nad pierwszą, służąc u niego drugą siedm lat.    A widząc JAHWE, iż nie dbał o Liją, otworzył żywot jej, a siostra niepłodną została.    Która począwszy porodziła syna i nazwała imię jego Ruben, mówiąc: Ujźrzał Pan uniżenie moje, teraz mię będzie miłował małżonek mój.    I zasię poczęła, i porodziła syna, i rzekła: Iż usłyszał JAHWE, żem pogardzona, dał mi też i tego, i nazwała imię jego Symeon.    I poczęła trzeci raz, i urodziła innego syna, i rzekła: I tą razą przyłączy się ku mnie małżonek mój, gdyżem mu trzech synów urodziła: i dlatego nazwała imię jego Lewi.    Po czwarte poczęła i porodziła syna, i rzekła: Teraz już będę wyznawać PANU; i przetoż nazwała go Judą, i przestała rodzić. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible