Biblia Jakuba Wujka*

Księga Rodzaju
(Genesis, to jest pierwsze)

Rozdział 47

  Przyjachawszy tedy Jozef oznajmił Faraonowi, mówiąc: Ociec mój i bracia, owce ich i bydło, i wszystko, co mają, przyszli z ziemie Chananejskiej, a oto stoją w ziemi Gessen.    Ostatnich też z braciej swej piąci mężów postawił przed królem.    Których on zopytał: Co za robotę macie? Odpowiedzieli: Pasterze owiec jesteśmy, słudzy twoi, i my, i ojcowie naszy.    Przyszliśmy w gościnę do ziemie twojej, bo nie masz trawy trzodam sług twoich, iż ciężki głód w ziemi Chananejskiej, i prosimy, abyś nam, sługam twoim, kazał być w ziemi Gessen.    Rzekł tedy król do Jozefa: Ociec twój i bracia twoi przyjachali do ciebie.    Ziemia Egipska jest przed tobą: każ im mieszkać na nalepszym miejscu a daj im tę ziemię Gessen. Jeśli wiesz, że między nimi są mężowie dowcipni, uczyń je przełożonemi nad dobytki memi.    Potym wprowadził Jozef ojca swego do króla i postawił go przed nim. Który błogosławiąc mu    i spytany od niego: Wiele jest dni lat wieku twego?    Odpowiedział: Dni pielgrzymowania mego jest sto i trzydzieści lat, krótkie a złe, i nie doszły aż do dni ojców moich, których pielgrzymowali.    I błogosławiwszy króla, wyszedł precz.    A Jozef ojcu i braciej swej dał osiadłość w Egipcie na najlepszym miejscu ziemie, Ramesses, jako był rozkazał Faraon.    I żywił je i wszytek dom ojca swego dodając żywności każdemu.    Po wszytkim świecie bowiem chleba nie było, a głód ścisnął był ziemię, nawięcej Egipską i Chananejską.    Z których wszytkie pieniądze zebrał za przedanie zboża i wniósł je do skarbu królewskiego.    A gdy nie zstało płacej kupującym, przyszedł wszystek Egipt do Jozefa, mówiąc: Daj nam chleba! Przecz umieramy przed tobą, gdyż już nie staje pieniędzy?    Którym on odpowiedział: Przypędźcie mi bydło wasze, i dam wam za nie żywności, jeśli płacy nie macie.    Które gdy przywiedli, dał im żywności za konie i za owce, i za woły, i za osły, i żywił je onego roku za odmianę bydła.    Przyszli też do niego drugiego roku i rzekli mu: Nie zataimy przed panem naszym, że gdy nie zstało pieniędzy, bydła wespół nie zstało, a nie tajnoć, że krom ciał i ziemie nic nie mamy.    Czemuż tedy umrzemy przed oczyma twemi? My i ziemia nasza twoi będziemy, zakup nas na służbę królewską a daj nam nasienia, aby nie spustoszała ziemia, gdyby zginął, kto by ją sprawował.    Kupił tedy Jozef wszytkę ziemię Egipską, gdy każdy przedawał osiadłość swą dla wielkości głodu. I poddał ją Faraonowi.    I wszytkie ludzie jej od ostatnich granic Egipskich aż do koniecznych granic jej,    oprócz ziemie kapłańskiej, która im była dana od króla, którym i żywność naznaczoną z gumien pospolitych dawano i przetoż nie musieli przedawać osiadłości swoich.    I rzekł Jozef do ludu: Oto, jako widzicie, i was, i ziemię wasze Faraon odzierżał. Bierzcie nasienie a osiejcie role,    abyście mogli mieć zboże. Piątą część dacie królowi, a drugie cztery puszczam wam na nasienie i na wychowanie czeladzi i dziatek waszych.    Którzy odpowiedzieli: Zdrowie nasze w ręce twojej: niech tylko wejźrzy na nas pan nasz, a z weselem będziemy służyć królowi.    Od onego czasu aż do dnia dzisiejszego we wszytkiej ziemi Egipskiej piątą część królom płacą, i weszło to jako za prawo, oprócz ziemie kapłańskiej, która wolna była od tej kondycyjej.    Mieszkał tedy Izrael w Egipcie, to jest w ziemi Gessen, i posiadł ją, i rozkrzewię i rozmnożył się nazbyt.    I żył w niej siedmnaście lat, i zstały się wszytkie dni żywota jego sto czterdzieści i siedm lat.    A gdy widział, że się przybliżał dzień śmierci jego, przyzwał syna swego Jozefa i rzekł do niego: Jeślim nalazł łaskę przed obliczem twoim, połóż rękę twoję pod biodrę moję: i uczynisz mi miłosierdzie i prawdę, żebyś mię nie grzebł w Egipcie,    ale niechaj śpię z ojcy memi, i wynieś mię z tej ziemie a pochowaj w grobie przodków moich. Któremu odpowiedział Jozef: Ja uczynię, coś rozkazał.    A on rzekł: Przysiężże mi tedy. Który gdy przysiągł, pokłonił się Izrael Bogu obróciwszy się ku głowie łoża. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible