Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Samuela
(Królewskie drugie (Samuelowe II))

Rozdział 11

  I zstało się po roku, tego czasu, którego zwykli królowie wyjeżdżać na wojnę, posłał Dawid Joaba i sługi swe z nim, i wszystkiego Izraela, i pustoszyli syny Ammon, i obiegli Rabba. A Dawid został w Jeruzalem.    To gdy się działo, przydało się, że Dawid wstał z łoża swego po południu i przechodził się po sali domu królewskiego, i ujźrzał niewiastę myjącą się naprzeciwko na sali swej, a była niewiasta barzo piękna.    Posłał tedy król i pytał, co za niewiasta była. I dano mu sprawę, że to była Betsabee, córka Eliam, żona Uriasza Hetejczyka.    Posławszy tedy Dawid posły, wziął ją. Która gdy weszła do niego, spał z nią, i wnet się oczyściła od nieczystości swej.    I wróciła się do domu swego, płód począwszy. I posławszy oznajmiła Dawidowi, i rzekła: Poczęłam.    I posłał Dawid do Joaba, mówiąc: Poszli do mnie Uriasza Hetejczyka. I posłał Joab Uriasza do Dawida.    I przyszedł Uriasz do Dawida, i pytał się Dawid, jakoby się dobrze powodziło Joab i ludowi i jakoby była sprawowana wojna.    I rzekł Dawid do Uriasza: Idź do domu twego a umyj nogi twoje. I wyszedł Uriasz z domu królewskiego i niesiono za nim potrawy królewskie.    A Uriasz spał przede drzwiami domu królewskiego z innymi sługami pana swego, a nie szedł do domu swego.    I dano znać Dawidowi od powiadających: Nie szedł Uriasz do domu swego. I rzekł Dawid do Uriasza: Azaś nie z drogi przyszedł? Czemużeś nie szedł do domu twego?    I rzekł Uriasz do Dawida: Skrzynia Boża i Izrael, i Juda mieszkają w namieciech, i pan mój Joab, i słudzy pana mego na ziemi leżą, a jabych miał wniść do domu mego, abych jadł i pił, i spał z żoną moją? Przez zdrowie twoje i przez zdrowie dusze twojej, nie uczynię tej rzeczy.    Rzekł tedy Dawid do Uriasza: Zostań tu jeszcze przez dziś, a jutro cię odprawię. Został Uriasz w Jeruzalem dnia onego i drugiego.    I wezwał go Dawid, aby jadł i pił przed nim, i upoił go. Który wyszedszy wieczór, spał na pościeli swej z sługami pana swego, a do domu swego nie szedł.    Zstało się tedy rano i napisał Dawid list do Joaba, i posłał przez ręce Uriasza,    napisawszy w liście: Postawcie Uriasza na czele wojny, gdzie natęższa bitwa, a opuście go, aby zabity zginął.    A tak gdy Joab obległ miasto, postawił Uriasza na miejscu, gdzie wiedział, że byli mężowie namocniejszy.    I wyszedszy mężowie z miasta walczyli przeciw Joabowi, i poległo z ludu sług Dawidowych, i umarł też Uriasz Hetejczyk.    A tak posłał Joab i oznajmił Dawidowi wszytkie słowa bitwy.    I przykazał posłańcowi, mówiąc: Gdy dokończysz wszytkiej mowy o bitwie do króla,    jeśli obaczysz, że się gniewa i rzecze: Czemuście przystępowali pod mur, abyście się bili? Azaście nie wiedzieli, że z muru wiele broni spuszczają z wierzchu?    Kto zabił Abimelecha, syna Jerobaal? Aza nie niewiasta zrzuciła nań sztukę młyńskiego kamienia z muru i zabiła go w Tebes? Przeczeście do muru przystąpili? Rzeczesz: Też i sługa twój, Uriasz Hetejczyk, poległ.    Poszedł tedy posłaniec i przyszedł, i oznajmił Dawidowi wszytko, co mu Joab rozkazał.    I rzekł posłaniec do Dawida: Przemogli na nas mężowie i wyszli do nas w pole, a my uderzywszy na nie, goniliśmy je aż do bramy miejskiej.    I obrócili strzały strzelcy na sługi twoje z muru z wierzchu, i pomarło sług królewskich. Lecz i sługa twój, Uriasz Hetejczyk, umarł.    I rzekł Dawid do posłańca: Tak powiesz Joabowi: Niech ci to serca nie kazi, bo rozmaite są przypadki na wojnie, a teraz tego, teraz owego miecz zabija. Podaj serca rycerstwu twemu przeciw miastu, abyś je zburzył, i napominaj je.    I usłyszała żona Uriaszowa, że umarł mąż jej, Uriasz, i płakała go.    A gdy było po żałobie, posłał Dawid i wprowadził ją do domu swego, i była mu żoną, i urodziła mu syna. I nie podobało się to słowo, które był uczynił Dawid, przed JAHWE. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible