Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Samuela
(Królewskie drugie (Samuelowe II))

Rozdział 20

  Trafiło się też, że tam był mąż Belial, imieniem Seba, syn Bochry, mąż Jeminczyk, i zatrąbił w trąbę i rzekł: Nie mamy my działu w Dawidzie ani dziedzictwa w synu Isaj! Wróć się, Izraelu, do przybytków twoich!    I odstąpił wszytek Izrael od Dawida, a przystał do Seba, syna Bochry. Lecz mężowie Juda zostali przy królu swoim od Jordanu aż do Jeruzalem.    A gdy przyszedł król do domu swego w Jeruzalem, wziął dziesięć niewiast nałożnic, które był zostawił dla strażej domu, i dał je do zamknienia, dodając im żywności; i nie wchodził do nich, ale były zamknione aż do dnia śmierci ich, żyjąc w wdowim stanie.    I rzekł król do Amazy: Zwołaj mi wszytkie męże Juda na trzeci dzień i ty bądź obecny.    I poszedł Amaza, aby zwołał Judę i bawił się nad postanowienie, które mu był król postanowił.    I rzekł Dawid do Abisaj: Teraz nas barziej utrapi Seba, syn Bochry, niż Absalom; a tak weźmi sługi pana i rzekł: twego, a ścigaj go, by snadź nie nalazł miast obronnych a uszedł nam.    Wyszli tedy z nim mężowie Joab, Cerety też i Felety, i wszyscy duży wyszli z Jeruzalem, aby gonili Sebę, syna Bochry.    A gdy oni byli u kamienia wielkiego, który jest w Gabaon, Amaza idąc zabieżał im. A Joab miał na sobie ciasną szatę według miary kształtu swego, a na nię przypasał miecz, który wisiał aż do lędźwi w poszwach, który sprawiony małym ruszeniem mógł być dobyty i uderzyć.    Rzekł tedy Joab do Amazy: Witaj, bracie mój! Ujął prawą ręką podgardłek Amazy, jakoby go całując.    Lecz Amaza nie obaczył miecza, który miał Joab, który go w bok uderzył i wylał trzewa jego na ziemię ani wtórej rany przydał, i umarł. A Joab i Abisaj, brat jego, gonili Sebę, syna Bochry.    W tym niektórzy mężowie z towarzyszów Joabowych, stanąwszy nad ciałem Amazy, rzekli: Oto który chciał być miasto Joaba towarzyszem Dawidowym.    Lecz Amaza pokrwawiony leżał na śrzód drogi. Ujźrzał to któryś mąż, że się zastanawiał wszytek lud, aby go oglądał, i zniósł Amazę z drogi na pole, i nakrył go odzienim, aby się nie zastanawiali mijający dla niego.    A skoro go zjęto z drogi, mijał każdy mąż idąc za Joabem na pogonią Seby, syna Bochry.    Lecz on przeszedł był przez wszytkie pokolenia Izrael do Abele i Betmaacha i wszyscy mężowie przebrani zbiegli się do niego.    Przyszli tedy i dobywali go w Abeli i w Betmaacha, i obtoczyli szańcami miasto, i oblężone jest miasto, a wszytek lud, który był z Joabem, usiłował obalić mury.    I zawołała niewiasta mądra z miasta: Słuchajcie, słuchajcie, rzeczcie Joabowi: Przystąp się sam, a rozmówię się z tobą!    Który, gdy przystąpił do niej, rzekła mu: Tyś jest Joab? A on odpowiedział: Ja. Do którego tak rzekła: Posłuchaj słów służebnice twojej! Odpowiedział: Słucham.    I zaś ona: Mawiano więc, pry, w starej przypowieści: Którzy się pytają, niech się pytają w Abeli, i tak dokonywali.    Azam ja nie jest, która opowiadam prawdę w Izraelu, a ty usiłujesz wywrócić miasto i zburzyć matkę w Izraelu? Czemu obalasz dziedzictwo PANSKIE?    Odpowiedział Joab: Nie daj, nie daj mi tego, Boże, nie obalam ani burzę.    Nie tak się rzecz ma: ale człowiek z góry Efraim, Seba, syn Bochry przezwiskiem, podniósł rękę swoję na króla Dawida. Wydajcie onego samego, a odciągniem od miasta. I rzekła niewiasta do Joaba: Oto głowę jego zrzucę do ciebie z muru.    A tak przyszła do wszytkiego ludu i mądrze do nich mówiła. Którzy uciętą głowę Seby, syna Bochry, zrzucili do Joaba. A on zatrąbił w trąbę i odciągnęli od miasta, każdy do namiotu swego. A Joab wrócił się do Jeruzalem do króla.    Był tedy Joab nade wszytkim wojskiem Izraelskim, a Banajas, syn Jojady, nad Ceretczyki i Feletczyki.    Aduram lepak nad pobory, a Jozafat, syn Ahilud, kanclerzem.    A Siwa pisarzem. Sadok zasię i Abiatar, kapłani.    A Ira Jairytczyk był kapłanem Dawidowym. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible