Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22

Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Królewska
(Królewskie trzecie (Królewskie I))

Rozdział 11

  A król Salomon rozmiłował się niewiast cudzego rodu mnogich, i córki faraonowej, i Moabitek, i Ammonitek, i Idumeitek, i Sydonitek, i Hetejanek,    z narodów, o których rzekł JAHWE synom Izraelowym: Nie wnidziecie do nich ani z nich nie wnidą do waszych, bo pewnie odwrócą serca wasze, że pójdziecie za ich bogami. Z temi tedy złączył się Salomon barzo gorącą miłością.    I miał żon jako królowych siedm set, a nałożnic trzy sta: i odwróciły niewiasty serce jego.    A gdy już był stary, skażone jest serce jego przez niewiasty, że się puścił za bogi cudzemi i nie było serce jego zupełne z JAHWE Bogiem jego, jako serce Dawida ojca jego.    Ale chwalił Salomon Astartę, boginią Sydońską, i Molocha, bałwana Ammońskiego.    I uczynił Salomon, co się nie podobało przed JAHWE, i nie wykonał, żeby chodził za JAHWE jako Dawid, ociec jego.    Zbudował tedy Salomon zbór Chamos, bałwanowi Moab, na górze, która jest przeciw Jeruzalem, i Molochowi, bałwanowi synów Ammon.    I tymże sposobem uczynił wszytkim żonam swym cudzoziemkam, które zapalały kadzidło i ofiarowały bogom swoim.    Przetoż się JAHWE rozgniewał na Salomona, że się odwróciło serce jego od JAHWE Boga Izraelowego, który mu się powtóre ukazał    i przykazał mu był o tym słowie, aby nie chodził za bogi cudzymi: a nie strzegł, co mu JAHWE rozkazał.    Rzekł tedy JAHWE Salomonowi: Ponieważeś to miał u siebie a nie strzegłeś przymierza mego i przykazań moich, którem ci rozkazał, rozrywając rozerwę królestwo twoje, a dam je słudze twemu.    Wszakże za dni twoich nie uczynię dla Dawida, ojca twego: z ręki syna twego rozerwę je.    Ani wszytkiego królestwa oderwę, ale pokolenie jedno dam synowi twemu, dla Dawida, sługi mego, i Jeruzalem, którem obrał.    I wzbudził JAHWE przeciwnika Salomonowi, Adad Idumejczyka z narodu królewskiego, który był w Edom.    Bo gdy był Dawid w Idumejej, a Joab, hetman wojska, jachał był sprawować pogrzeb tym, którzy byli zabici, i pobił wszytkę mężczyznę w Idumejej,    (sześć bowiem miesięcy mieszkał tam Joab i wszytek Izrael, aż wytracił wszytkę mężczyznę w Idumejej),    uciekł Adad sam i mężowie Idumejczykowie z służebników ojca jego z nim, aby wszedł do Egiptu; a Adad był chłopiec mały.    A wybrawszy się z Madian, przyszli do Faran i wzięli z sobą mężów z Faran, i weszli do Egiptu do faraona, króla Egipskiego, który dał mu dom i żywność naznaczył, i ziemię poruczył.    I nalazł Adad łaskę przed Faraonem barzo, tak iż mu dał za żonę siostrę żony swej, rodzoną Tafnes królowej.    I urodziła mu siostra Tafnes Genubat syna i wychowała go Tafnes w domu Faraonowym, i mieszkał Genubat u Faraona z synmi jego.    A gdy usłyszał Adad w Egipcie, iż zasnął Dawid z ojcy swymi a iż umarł Joab, hetman rycerstwa, rzekł Faraonowi: Puść mię, że pójdę do ziemie mojej.    I rzekł mu Farao: Czegóż ci nie dostawa u mnie, że chcesz iść do ziemie twojej? A on odpowiedział: Niczego, ale proszę cię, abyś mię puścił.    Pobudził też nań Bóg przeciwnika Razona, syna Eliada, który był uciekł od Aderezera, króla Soba, pana swego,    i zebrał przeciw jemu męże i zstał się książęciem nad zbójcami, gdy je mordował Dawid, i poszli do Damaszku, i mieszkali tam, i uczynili go królem w Damaszku,    i był przeciwnikiem Izraelowi po wszytkie dni Salomonowe; i to jest złe Adad i nienawiść przeciw Izraelowi, a królował w Syryjej.    Jeroboam też, syn Nabat, Efratejczyk z Sareda, sługa Salomonów, którego matka była imieniem Sarwa, niewiasta wdowa, podniósł rękę przeciw królowi.    A ta jest przyczyna powstania przeciw jemu, iż Salomon zbudował Mello i wyrównał przepaść miasta Dawida, ojca swego.    A Jeroboam był mąż mocny i możny. A widząc Salomon, że młodzieniec był dowcipny i sprawny, uczynił go był przełożonym nad pobory wszytkiego domu Jozef.    Zstało się tedy onego ; czasu, że Jeroboam wyszedł z Jeruzalem i nalazł go Achias Silonitczyk, prorok, na drodze, odziany płaszczem nowym: a było ich tylko dwa na polu.    A wziąwszy Achias płaszcz swój nowy, którym był odziany, rozdarł na dwanaście sztuk.    I rzekł do Jeroboama: Weźmi sobie dziesięć sztuk, bo to mówi Pan Bóg Izraelów: Oto ja rozedrę królestwo z ręki Salomonowej, a dam tobie dziesięcioro pokolenia.    Lecz jedno pokolenie zostanie mu dla sługi mego Dawida i dla Jeruzalem, miasta, którem obrał ze wszech pokoleni Izraelskich:    przeto, że mię opuścił i chwalił Astartę, boginią Sydońską, i Chamos, boga Moab, i Molocha, boga synów Ammon, a nie chodził drogami moimi, żeby czynił sprawiedliwość przede mną i przykazania moje, i sądy, jako Dawid, ociec jego.    Ani odejmę wszytkiego królestwa z ręki jego, ale go zostawię Książęciem po wszytkie dni żywota jego, dla Dawida sługi mego, któregom obrał, który strzegł mandatów moich i przykazań moich.    A wezmę królestwo z ręki syna jego a dam tobie dziesięć pokolenia,    a synowi jego dam jedno pokolenie, aby została świeca Dawidowi, słudze memu, po wszytkie dni przede mną w mieście Jeruzalem, którem obrał, aby tam było imię moje.    A ciebie wezmę i będziesz królował nad wszytkim, czego żąda dusza twoja, i będziesz królem nad Izraelem.    Jeśli tedy będziesz słuchał wszytkiego, coć przykażę, a będziesz chodził drogami moimi, a będziesz czynił, co prawo jest przede mną, strzegąc mandatów moich i przykazań moich, jako czynił Dawid, sługa mój, będę z tobą i zbuduję tobie dom wierny, jakom zbudował dom Dawidowi, i dam tobie Izraela:    a utrapię nasienie Dawidowe dla tego, wszakże nie po wszytkie dni.    Chciał tedy Salomon zabić Jeroboama, który wstał i uciekł do Egiptu do Sesak, króla Egipskiego, i był w Egipcie aż do śmierci Salomonowej.    A ostatek słów Salomonowych i wszytko, co czynił, i mądrość jego, oto wszytko jest opisano w księgach słów dni Salomonowych.    A dni, których królował Salomon w Jeruzalem nad wszytkim Izraelem, czterdzieści lat jest.    I zasnął Salomon z ojcy swymi i pogrzebion jest w mieście Dawida ojca swego, i królował Roboam, syn jego, miasto niego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible