Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22

Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Królewska
(Królewskie trzecie (Królewskie I))

Rozdział 17

  I rzekł Eliasz Tesbitczyk, z obywatelów Galaad, do Achaba: Żywie JAHWE Bóg Izraelów, przed którego oblicznością stoję, jeśli będzie przez te lata rosa i deszcz, jedno według słów ust moich.    I zstało się słowo Pańskie do niego, mówiąc:    Odejdź stąd a idź na wschód słońca i skryj się w potoku Karit, który jest przeciw Jordanowi,    i tam z potoka pić będziesz, a krukom rozkazałem, aby cię tam żywili.    Poszedł tedy i uczynił według słowa PANSKIEGO, a szedszy, usiadł w potoku Karit, który jest przeciw Jordanowi.    Krucy też przynosili mu chleb i mięso poranu, także chleb i mięso w wieczór, a pił z potoka.    A po dniach wysechł potok, bo nie spadł był deszcz na ziemię.    Zstała się tedy mowa PANSKA do niego, mówiąc:    Wstań a idź do Serefta Sydończyków i będziesz tam mieszkał, bo tam rozkazał niewieście wdowie, aby cię żywiła.    Wstał i poszedł do Serefta. A gdy przyszedł do bramy miejskiej, ukazała mu się niewiasta wdowa, zbierająca drewka, i zawołał jej, i rzekł do niej: Daj mi trochę wody w naczyniu, że się napiję.    A gdy ona szła, aby przyniosła, zawołał za nią, mówiąc: Przynieś mi, proszę, i skibkę chleba w ręce twojej.    Która odpowiedziała: Żywie JAHWE Bóg twój, żeć nie mam chleba! Jedno jako garść wziąć w się może mąki w garncu a troszkę oliwy w bańce. Oto zbieram dwie drewnie, żebym weszła i uczyniła go sobie i synowi swemu, żebyśwa jadła i pomarła.    Do której rzekł Eliasz: Nie bój się, ale idź a uczyń, jakoś rzekła, wszakże mnie pierwej uczyń z tej trochy mąki podpłomny chleb mały i przynieś do mnie, a sobie i synowi swemu potym uczynisz.    A to mówi JAHWE Bóg Izraelów: Garniec mąki nie ustanie ani bańki oliwy nie ubędzie aż do dnia, którego JAHWE da deszcz na ziemię.    Która poszła i uczyniła według słowa Eliaszowego: i jadł on i ona, i dom jej.    I od onego dnia garniec mąki nie ustał i bańki oliwy nie ubyło według słowa PANSKIEGO, które był rzekł w ręce Eliasza.    I zstało się potym, rozniemógł się syn niewiasty gospodyniej, a była niemoc barzo ciężka, tak że w nim tchu nie zostało.    Rzekła tedy do Eliasza: Co mnie i tobie mężu Boży? Wszedłeś do mnie, aby wspomniane były nieprawości moje, ażebyś zabił syna mego?    I rzekł do niej Eliasz: Daj mi syna twego. I wziął go z jej łona, i niósł go na salę, gdzie sam mieszkał, i położył na łóżku swoim.    I wołał do JAHWE, i rzekł: JAHWE Boże mój, jeszcześ i wdowę, u której się jakokolwiek żywię, utrapił, abyś zabił syna jej?    I rozciągnął się, i mierzył się na dziecięciu trzykroć a wołał do JAHWE, i rzekł: JAHWE Boże mój, niech się, proszę, wróci dusza dziecięcia tego do wnętrzności jego!    I wysłuchał JAHWE głos Eliaszów, i wróciła się dusza dziecięcia weń, i ożyło.    I wziął Eliasz dziecię, i zniósł je z sale na dół, i dał matce jego, i rzekł jej: Otóż żywie syn twój.    I rzekła niewiasta do Eliasza: Terazem w tym doznała, żeś ty jest mąż Boży, a słowo PANSKIE w uściech twoich jest prawdziwe. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible