Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22

Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Królewska
(Królewskie trzecie (Królewskie I))

Rozdział 2

  I przybliżyły się dni Dawida, aby umarł, i rozkazał Salomonowi, synowi swemu, mówiąc:    Ja idę w drogę wszytkiej ziemie: zmacniaj się a bądź mężem.    Zachowaj straży JAHWE Boga twego, abyś chodził drogami jego, żebyś strzegł Ceremonij jego i przykazania jego, i sądów, i świadectw, jako napisano w zakonie Mojżeszowym: abyś rozumiał wszytko, co czynisz, i do czego się jedno obrócisz,    aby utwierdził JAHWE mowy swoje, które mówił o mnie, rzekąc: Jeśli będą strzec synowie twoi dróg swych i będą chodzić przede mną w prawdzie ze wszytkiego serca swego i ze wszytkiej dusze swojej, nie będzie odjęty mąż z stolice Izraelskiej.    Ty też wiesz, co mi uczynił Joab, syn Sarwijej, co uczynił dwiema hetmanom wojska Izraelskiego, Abnerowi, synowi Ner, i Amazie, synowi Jeter, które pozabijał i wylał krew wojny w pokoju, i położył krew bitwy na pasie rycerskim swoim, który był około biódr jego, i na bucie swym, który był na nogach jego.    Uczynisz tedy według mądrości twej a nie doprowadzisz szedziwości jego w pokoju do piekła.    Ale i synom Berzellaj Galaadczyka łaskę oddasz i będą jadać u stołu twego: bo mi zaszli, gdym uciekał przed Absalomem, bratem twoim.    Masz też przy sobie Semej, syna Gera, syna Jemini z Bahurim, który mi złorzeczył złorzeczeństwem nagorszym, gdym szedł do obozu: ale iż mi zaszedł, gdym się przeprawiał przez Jordan a przysiągłem mu przez JAHWE, rzekąc: Nie zabiję cię mieczem,    ty go nie cierp, żeby był bez karania. Ale jesteś mężem mądrym, że będziesz wiedział, co mu masz uczynić i doprowadzisz szedziwość jego ze krwią do piekła.    Zasnął tedy Dawid z ojcy swemi i pogrzebion jest w mieście Dawidowym.    A dni, których królował Dawid nad Izraelem, czterdzieści lat jest: w Hebronie królował siedm lat, a w Jeruzalem trzydzieści lat i trzy.    A Salomon siadł na stolicy Dawida, ojca swego, i zmocniło się królestwo jego barzo.    I wszedł Adonias, syn Haggit, do Betsabee, matki Salomonowej. Która mu rzekła: Spokojneli jest weszcie twoje? Który odpowiedział: Spokojne.    I przydał: Mam nieco mówić z tobą. Któremu rzekła: Mów. A on rzekł:    Ty wiesz, iż moje było królestwo i mnie był przełożył wszytek Izrael nad sobą za króla: lecz przeniesione jest królestwo i dostało się bratu memu, bo mu je JAHWE naznaczył.    Teraz tedy jednej prośby proszę od ciebie: nie zawstydzaj oblicza mego. Która rzekła do niego: Powiedz.    A on rzekł: Proszę, abyś mówiła królowi Salomonowi (bo tobie nic odmówić nie może), aby mi dał Abisag Sunamitkę za żonę.    I rzekła Betsabee: Dobrze, ja będę o cię z królem mówiła.    Przyszła tedy Betsabee do króla Salomona, aby z nim mówiła za Adoniaszem. I wstał król przeciwko niej, i ukłonił się jej, i siadł na stolicy swojej, i postanowiono stolicę matce królewskiej, która siadła po prawicy jego.    I rzekła mu: O jednę prośbę maluczką ja cię proszę, nie zawstydzaj oblicza mego. I rzekł jej król: Proś, matko moja, bo mi się nie godzi, abym odwrócił oblicze twoje.    Która rzekła: Niech będzie dana Abisag Sunamitka Adoniasowi, bratu twemu, za żonę.    Odpowiedział król Salomon i rzekł matce swojej: Czemu prosisz o Abisag Sunamitkę Adoniaszowi? Proś mu i królestwa! Bo on jest brat mój starszy niżeli ja, a ma po sobie Abiatar kapłana i Joaba, syna Sarwijej.    A tak przysiągł król Salomon na JAHWE, mówiąc: To mi niech Bóg uczyni i to niech przyczyni, że przeciw duszy swej mówił Adonias słowo to!    A teraz żywie JAHWE, który mię zmocnił i posadził mię na stolicy Dawida, ojca mego, i który mi uczynił dom, jako rzekł, że dziś będzie zabit Adonias!    I posłał król Salomon przez rękę Banaje, syna Jojady, który go zabił, i umarł    Abiatarowi też, kapłanowi, rzekł król: Idź do Anatot do roli twej! Zaiste mężemeś śmierci, ale cię dziś nie zabiję, boś nosił skrzynię JAHWE Boga przed Dawidem, ojcem moim, a wytrwałeś prace we wszytkim, w czym pracował ociec mój.    Wyrzucił tedy Salomon Abiatara, żeby nie był kapłanem PANSKIM: aby się spełniło słowo PANSKIE, które mówił na dom Heli w Silo.    I przyszła wieść od Joaba, że Joab przestawał z Adoniaszem, a nie przestawał z Salomonem: a tak uciekł Joab do przybytku PANSKIEGO i uchwycił się rogu ołtarza.    I oznajmiono królowi Salomonowi, że uciekł Joab do przybytku PANSKIEGO a jest u ołtarza. I posłał Salomon Banaję, syna Jojady, rzekąc: Idź, zabij go.    I przyszedł Banajas do przybytku Pańskiego i rzekł mu: To mówi król: Wynidź. Który rzekł: Nie wynidę, ale tu umrę. I odniósł Banajas królowi mowę, mówiąc: Tak mówił Joab i to mi odpowiedział.    I rzekł mu król: Uczyńże, jako mówił, a zabij go i pogrzeb a odejmiesz krew niewinną, którą wylał Joab, ode mnie i od domu ojca mego.    I odda JAHWE krew jego na głowę jego, ponieważ zabił dwu mężów sprawiedliwych i lepszych niżli sam, a zabił je mieczem, o czym nie wiedział ociec mój Dawid: Abnera, syna Ner, hetmana wojska Izraelskiego, i Amazę, syna Jeter, hetmana wojska Judzkiego:    i wróci się krew ich na głowę Joab i na głowę nasienia jego na wieki. A Dawidowi i potomstwu jego, i domowi, i stolicy jego niech będzie pokój aż na wieki od JAHWE.    A tak szedł Banajas, syn Jojady, i rzuciwszy się nań, zabił; i pogrzebion jest w domu swym na pustyni.    I postanowił król Banaję, syna Jojady, nad wojskiem miasto niego, a Sadoka postawił kapłanem miasto Abiatara.    Posłał też król i wezwał Semej, i rzekł mu: Zbuduj sobie dom w Jeruzalem a mieszkaj tam: a nie wynidziesz stamtąd tam i sam.    Ale któregokolwiek dnia wynidziesz a przejdziesz przez potok Cedron, wiedz, że zabit będziesz: krew twoja będzie na głowie twojej.    I rzekł Semej królowi: Dobra mowa. Jako rzekł pan mój, król, tak uczyni sługa twój. I mieszkał Semej w Jeruzalem przez niemały czas.    I przydało się po trzech leciech, że uciekli słudzy Semej do Achis, syna Maacha, króla Get, i powiedziano Semej, że słudzy jego szli do Get.    I wstał Semej, i osiodłał osła swego, i jachał do Achis do Get szukać sług swoich, i przywiódł je z Get.    I powiedziano Salomonowi, że jeździł Semej do Get z Jeruzalem, i wrócił się.    A posławszy wezwał go i rzekł mu: Azam ci się nie oświadczył przez Pana i opowiadałem ci: Któregokolwiek dnia wyszedszy pójdziesz tam i sam, wiedz, że umrzesz? I odpowiedziałeś mi: Dobra mowa, którąm słyszał.    Przecześ tedy nie strzegł przysięgi PANSKIEJ i przykazania, którem ci był przykazał?    I rzekł król do Semej: Ty wiesz wszytko złe, którego jest świadome serce twoje, któreś uczynił Dawidowi, ojcu memu: oddał JAHWE złość twoję na głowę twoję.    A król Salomon błogosławiony i stolica Dawidowa będzie utwierdzona przed JAHWE aż na wieki!    I rozkazał król Banajej, synowi Jojady, który wyszedszy zabił go, i umarł. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible