Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Królewska
(Królewskie trzecie (Królewskie I))

Rozdział 9

  I zstało się, gdy dokończył Salomon budowania domu PANSKIEGO i domu królewskiego, i wszytkiego, co żądał i chciał uczynić,    ukazał mu się JAHWE po wtóre, jako mu się był ukazał w Gabaon.    I rzekł JAHWE do niego: Wysłuchałem modlitwę twoję i prośbę twoję, którąś się modlił przede mną, poświęciłem dom ten, któryś zbudował, abym tam położył imię moje na wieki, i będą tam oczy moje i serce moje po wszytkie dni.    Ty też, jeźli będziesz chodził przede mną, jako twój ociec chodził, w prostości serca i w prawości, i uczynisz wszytko, com ci przykazał, i zachowasz prawa moje i sądy moje,    postawię stolicę królestwa twego nad Izraelem na wieki, jakom mówił Dawidowi, ojcu twemu, mówiąc: Nie będzie odjęty mąż z rodzaju twego z stolice Izraelskiej.    Ale jeśli odwróceniem odwrócicie się wy i synowie waszy nie naśladując mię ani strzegąc przykazań moich i Ceremonij moich, którem wam podał, ale pójdziecie i służyć będziecie bogom cudzym i kłaniać się im:    zniosę Izraela z ziemie, którąm im dał, i kościół, którym poświęcił imieniowi memu, odrzucę od oblicza mego i będzie Izrael na przypowieść i baśń wszytkim narodom.    A ten dom będzie na przykład. Każdy, który pójdzie przezeń, zdumieje się i zaświszcze, i rzecze: Przecz tak uczynił JAHWE ziemi tej i domowi temu?    I odpowiedzą: Iż opuścili JAHWE Boga swego, który wywiódł ojce ich z ziemie Egipskiej i poszli za Bogi cudzymi, i kłaniali się im, i służyli im: przeto JAHWE na nie przywiódł to wszytko złe.    A gdy się skończyło dwadzieścia lat potym, jako był Salomon zbudował dwa domy, to jest dom PANSKI i dom królewski    (a Hiram, król Tyrski, dodawał Salomonowi drzewa cedrowego i jodłowego, i złota wedle wszytkiego, co potrzebował), tedy dał Salomon Hiram dwadzieścia miast w ziemi Galilejskiej.    I wyjachał Hiram z Tyru, aby oglądał miasta, które mu dał Salomon i nie podobały mu się,    i rzekł: A więc to są miasta, któreś mi dał, bracie? I przezwał je ziemią Chabul aż do dnia tego.    Posłał też Hiram do króla Salomona sto i dwadzieścia talentów złota.    Tać jest summa nakładów, którą dał król Salomon na budowanie domu PANSKIEGO i domu swego, i Mello, i muru Jerozolimskiego, i Heser, i Mageddo, i Gazer.    Faraon, król Egipski, wyciągnął i wziął Gazer, i spalił ji ogniem, i Chananejczyka, który mieszkał w mieście, wymordował, i dał ji za posag córce swej, żenie Salomonowej.    A tak zbudował Salomon Gazer i Betoron niższy,    i Baalat, i Palmirę w ziemi pustyniej.    I wszytkie miasteczka, które do niego należały, a nie miały murów, obmurował; i miasta wozów, i miasta jezdnych, i co mu się kolwiek podobało, żeby budował w Jeruzalem i na Libanie, i we wszytkiej ziemi władzej swej.    Wszytek lud, który był pozostał i z Amorejczyków, i Hetejczyków, i Ferezejczyków, i Hewejczyków, i z Jebuzejczyków, którzy nie są z synów Izraelowych,    tych syny, którzy byli pozostali w ziemi, to jest których synowie Izraelowi nie mogli wyniszczyć, uczynił Salomon hołdownikami aż po dzisiejszy dzień.    Lecz z synów Izraelowych nie postanowił Salomon żadnego niewolnikiem, ale byli mężami walecznymi i sługami jego, i Książęty, i hetmany, i przełożonymi nad wozami i nad końmi.    A było przełożonych nad wszytkimi robotami Salomonowemi panów pięć set pięćdziesiąt, którzy mieli lud pod sobą i postanowionym robotam rozkazowali.    A córka faraonowa przeniosła się z miasta Dawidowego do domu swego, który jej Salomon był zbudował. Tedy zbudował Mello.    Ofiarował też Salomon trzykroć na każdy rok całopalenia i zapokojne ofiary na ołtarzu, który był zbudował JAHWE, i palił wonności przed JAHWE. I dokonany jest kościół.    Nabudował też Salomon okrętów w Asjongaber, który jest blisko Ailat na brzegu morza czerwonego w ziemi Idumejskiej.    I posłał Hiram w onych okręciech sługi swe, męże żeglarskie i morza świadome, z sługami Salomonowymi.    Którzy gdy przypłynęli do Ofir, nabrawszy tam złota cztery sta i dwadzieścia talentów, przywieźli do króla Salomona. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible