Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Kronik
(Paralipomenon pierwsze)

Rozdział 20

  I zstało po roku, o tym czasie, gdy królowie zwykli wyjeżdżać na wojnę, zebrał Joab wojsko i co mocniejsze rycerstwo i spustoszył ziemię synów Ammon, i ciągnął dalej, i obległ Rabba; lecz Dawid mieszkał w Jeruzalem, gdy Joab zburzył Rabba i skaził ją.    I wziął Dawid koronę Melchom z głowy jego, i nalazł w niej talent złota i kamienie barzo drogie, i uczynił sobie z niej koronę; korzyści też miasta wziął barzo wiele.    A lud, który w nim był, wywiódł i kazał po nich włóczyć wózki młodziebne i sanie, i wozy żelazne, tak że je rozsiekano i potarto. Tak uczynił Dawid wszytkim miastom synów Ammon i wrócił się ze wszytkim ludem swym do Jeruzalem.    Potym zaczęła się wojna w Gazer przeciw Filistymom, na której poraził Sobochaj Husatczyk Safaja z narodu Rafaim, i poniżył je.    Była też druga wojna przeciw Filistymom, na której zabił Bogdan, syn Lasu, Betlejemczyk, brata Goliata Getejczyka, którego drzewo oszczepu było jako nawój tkacki.    Ale i druga wojna przypadła w Get, na której był człowiek barzo długi mający po sześci palców, to jest wespół dwadzieścia i czterzy, który też był z pokolenia Rafa zrodzony.    Ten bluźnił Izraela, i zabił go Jonatan, syn Sammaa, brata Dawidowego. Ci są synowie Rafa w Get, którzy upadli od ręki Dawidowej i sług jego.    - - - 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible