Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Kronik
(Paralipomenon wtóre)

Rozdział 23

  A roku siódmego, zmocniwszy się Jojada, wziął rotmistrze, to jest Azariasza, syna Jaroham, i Ismaela, syna Johanan, Azariasza też, syna Obed, i Maasjasza, syna Adajasza, i Elizafat, syna Zechri, i uczynił z nimi przymierze.    Którzy obszedszy Judę, zebrali Lewity ze wszystkich miast Judzkich i książęta domów Izraelskich i przyszli do Jeruzalem.    Uczyniło tedy wszystko mnóstwo przymierze z królem w domu Bożym i rzekł do nich Jojada: Oto syn królewski będzie królował, jako mówił JAHWE o syniech Dawidowych.    Ta tedy jest mowa, którą uczynicie:    Trzecia część was, którzy przychodzą na Szabbat kapłanów i Lewitów i odźwiernych, będzie w bramach, a trzecia część przy domu królewskim, a trzecia u bramy, którą zową Fundamentu: a wszytek inny gmin niechaj będzie w sieniach domu PANSKIEGO.    A żaden inszy niech nie wchodzi do domu PANSKIEGO, jedno kapłani i którzy służą z Lewitów. Ci tylko niechaj wchodzą, iż są poświęceni, ale wszytek gmin niechaj strzeże straży PANSKIEJ.    A Lewitowie niechaj obstąpią króla, mając każdy broń swoję (a jeśliby kto inny wszedł do kościoła, niechaj będzie zabit) a niech będą z królem i wchodzącym i wychodzącym.    Uczynili tedy Lewitowie i wszytek Juda wedle wszytkiego, co był rozkazał Jojada, kapłan wielki. I wziął każdy z nich męże, którzy pod nimi byli, i przychodzili według porządków Szabbatu, i z temi, którzy wypełnili byli Szabbat i wyniść mieli: bo Jojada, kapłan wielki, nie dopuścił był odchodzić pocztom, które były zwykły co tydzień sobie następować.    I dał Jojada kapłan rotmistrzom oszczepy i tarcze, i puklerze króla Dawida, które był poświęcił w domu PANSKIM.    I postanowił wszystek lud dzierżących puginały od prawej strony kościoła aż do lewej strony kościoła przed ołtarzem i kościołem około króla.    I wywiedli syna królewskiego, i włożyli nań koronę i świadectwo, i dali w ręce jego dzierżeć zakon, i postanowili go królem; pomazał go też Jojada, kapłan wielki, i synowie jego. I winszowali mu, i rzekli: Niech żyje król!    Co gdy usłyszała Atalia, to jest głos bieżących i chwalących króla, weszła do ludu do kościoła PANSKIEGO.    A gdy ujźrzała króla stojącego na stopniu w weszciu, a książęta i hufy około niego, i wszytek lud ziemie weselący się i trąbiący w trąby, i grający na rozmaitych instrumentach muzyckich, i głos chwalących, rozdarła szaty swe i rzekła: Zdrada, zdrada!    I wyszedszy Jojada, kapłan wielki, do rotmistrzów i do hetmanów wojska, rzekł im: Wywiedźcie ją przed kościół a niech będzie zabita przed kościołem mieczem. I rozkazał kapłan, żeby nie była zabita w domu PANSKIM.    I włożyli na szyję jej ręce, a gdy weszła w bramę koni domu królewskiego, tam ją zabili.    A Jojada uczynił przymierze między sobą i wszytkim ludem, i królem, aby był ludem PANSKIM.    A tak wszytek lud wszedł do domu Baal i zburzyli ji, i ołtarze i bałwany jego połamali. Matana też, ofiarownika Baal, zabili przed ołtarzmi.    A Jojada postanowił przełożone w domu PANSKIM pod rękoma kapłanów i Lewitów, które był Dawid rozrządził w domu PANSKIM, aby ofiarowali całopalenia JAHWE, jako napisano w zakonie Mojżeszowym, z weselem i z pieśniami, według rozrządzenia Dawidowego.    Postawił też odźwierne w bramach domu PANSKIEGO, aby nie wchodził do niego nieczysty we wszelkiej rzeczy.    I wziął rotmistrze i męże co mocniejsze, i przełożone ludu, i wszytko pospólstwo ziemie, i uczynili, że wyjachał król z domu PANSKIEGO, i wjachał przez pośrzodek bramy wyższej do domu królewskiego, i posadzili go na stolicy królewskiej.    I weselił się wszytek lud ziemie, i uspokoiło się miasto, lecz Atalia mieczem jest zabita. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible