Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Kronik
(Paralipomenon wtóre)

Rozdział 24

  Siedm lat było Joasowi, gdy królować począł a czterdzieści lat królował w Jeruzalem; imię matki jego Sebia z Bersabee.    I czynił, co jest dobrego przed JAHWE po wszytek czas żywota Jojady kapłana.    A Jojada wziął mu dwie żenie, z których spłodził syny i córki.    Potym podobało się Joasowi, żeby oprawił dom PANSKI.    I zebrał kapłany i Lewity, i rzekł im: Wynidźcie do miast Judzkich a zbierajcie ze wszytkiego Izraela pieniądze na poprawę domu Boga waszego na każdy rok, a rychło to czyńcie. Ale Lewitowie przyniedbalszym czynili.    I wezwał król Jojady przedniejszego, i rzekł mu: Przecześ się nie starał, żebyś przymusił Lewity, żeby wnieśli pieniądze z Juda i z Jeruzalem, które są postanowione od Mojżesza, sługi PANSKIEGO, aby je wnosiło wszytko mnóstwo Izraelskie do przybytku świadectwa?    Atalia bowiem niezbożna i synowie jej popsowali dom Boży i ze wszytkich rzeczy, które były poświęcone w kościele PANSKIM, ozdobili zbór Baalim.    Rozkazał tedy król i uczyniono skrzynię, i postawiono ją u bramy domu PANSKIEGO przed kościołem.    I obwołano w Juda i w Jeruzalem, aby każdy przyniósł pieniądze JAHWE, które ustawił Mojżesz, sługa Boży, na wszytkiego Izraela na puszczy.    I uweseliły się wszytkie książęta i wszytek lud, a wszedszy, znieśli do skrzynie PANSKIEJ i włożyli tak, że się napełniła.    A gdy był czas, aby przynieśli skrzynię przed króla przez ręce Lewitów (bo widzieli pieniądze wielkie), wchodził pisarz królewski i którego kapłan pierwszy był postanowił, i wysypowali pieniądze, które były w skrzyni, a skrzynię odnosili na swe miejsce. I tak czynili na każdy dzień, i zebrano niezliczone pieniądze.    Które dali król i Jojada tym, którzy byli przełożonymi nad robotami domu PANSKIEGO, a oni najmowali za nie te, co kamienie łamali, i rzemiesłniki każdej roboty, aby poprawowali domu PANSKIEGO, rzemiesłniki też około żelaza i miedzi, aby się podparło, co już upadać poczynało.    I czynili ci, którzy robili pilnie, i wyrównawała się blizna murów przez ręce ich, i wystawili dom PANSKI, jako był pierwej, i uczynili, że stał mocno.    A gdy dokonali wszytkiej roboty, przynieśli ostatek pieniędzy przed króla i Jojadę, za które sprawiono naczynie kościelne na posługę i na całopalenia, czasze też i inne naczynia złote i srebrne. I ofiarowane były całopalenia w domu PANSKIM ustawicznie po wszytkie dni Jojady.    I starzał się Jojada pełen dni, i umarł, gdy miał sto i trzydzieści lat.    I pogrzebli go w mieście Dawidowym z królmi, przeto że dobrze uczynił Izraelowi i domowi jego.    A gdy umarł Jojada, weszły książęta Judzkie i pokłoniły się królowi, który zmiękczony posługami ich, usłuchał ich.    I opuścili kościół JAHWE Boga ojców swych, i służyli gajom i rycinom, i zstał się gniew przeciw Juda i Jeruzalem dla tego grzechu.    I posyłał im proroki, aby się nawrócili do JAHWE, których oświadczających się oni słuchać nie chcieli.    Duch tedy Boży odział Zachariasza kapłana, syna Jojady, i stanął przed oczyma ludu, i rzekł im: To mówi JAHWE Bóg: Czemu przestępujecie przykazanie PANSKIE, co nie będzie z waszym pożytkiem, a opuściliście JAHWE, aby was opuścił?    Którzy zebrawszy się nań, ciskali kamienie wedle rozkazania królewskiego w sieni domu PANSKIEGO.    I nie pamiętał Joas król na miłosierdzie, które był uczynił Jojada, ociec jego z nim, ale zabił syna jego. Który gdy umierał, mówił: Niech JAHWE widzi a szuka.    A gdy rok minął, przyciągnęło przeciw niemu wojsko Syryjskie i przyszło do Juda i Jeruzalem, i zabiło wszytkie książęta z ludu, a łupy wszytkie posłali królowi do Damaszku.    A zaprawdę choć barzo mały poczet Syryjczyków był przyjachał, podał JAHWE w ręce ich niezliczone mnóstwo, przeto iż opuścili JAHWE Boga ojców swoich. Nad Joas też, królem, sromotnych sądów użyli.    A odjachawszy, zostawili w ciężkich niemocach. I powstali przeciw niemu słudzy jego na pomstę krwie syna Jojady kapłana, i zabili go na łóżku jego, i umarł, i pogrzebli go w mieście Dawidowym, ale nie w grobiech królewskich.    Lecz zasadzili się byli nań Zebad, syn Semaat Ammanitki, a Jozabad, syn Semarit Moabitki.    A synowie jego i summa pieniędzy, która była zebrana za niego, i naprawa domu Bożego, są pilniej spisane w księgach królewskich. I królował Amazjasz, syn jego, miasto niego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible