Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36

Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Kronik
(Paralipomenon wtóre)

Rozdział 29

  Ezechiasz tedy począł królować, gdy mu było pięć i dwadzieścia lat a królował dwadzieścia i dziewięć lat w Jeruzalem; imię matki jego Abia, córka Zachariaszowa.    I czynił co się podobało przed oczyma PANskimi, wedle wszytkiego, co był uczynił Dawid ociec jego.    Ten roku pierwszego i miesiąca pierwszego królestwa swego otworzył wrota domu PANSKIEGO i naprawił je.    I przywiódł kapłany i Lewity, i zgromadził je na ulicę wschodnią.    I rzekł do nich: Słuchajcie mię, Lewitowie, a poświęćcie się, wyczyśćcie dom JAHWE Boga ojców waszych a wyrzućcie wszytko plugastwo z świątnice.    Zgrzeszyli ojcowie naszy i czynili złość przed oczyma JAHWE Boga naszego, opuszczając go. Odwrócili oblicza swoje od przybytku PANSKIEGO i obrócili się tyłem.    Zamknęli drzwi, które były w przysionku, i pogasili lampy, i nie palili kadzidła ani ofiarowali całopalenia w świątnicy Bogu Izraelskiemu.    Przetoż się wzruszyła zapalczywość PANSKA na Judę i na Jeruzalem i podał je w rozruch i w zgubę, i na kszykanie, jako sami widzicie oczyma waszemi.    Oto ojcowie naszy polegli od mieczów, synowie naszy i córki nasze, i żony zawiedzione są w niewolą dla tego grzechu.    Teraz tedy podoba mi się, abyśmy uczynili przymierze z JAHWE Bogiem Izraelskim, i odwróci od nas zapalczywość gniewu swego.    Synowie moi, nie zaniedbywajcie! Was obrał JAHWE, abyście stali przed nim i służyli mu, i chwalili go, i palili mu kadzidło.    Powstali tedy Lewitowie: Mahat, syn Amazai, i Joel, syn Azariaszów z synów Kaat; ą z synów Merari: Cis, syn Abdi, i Azariasz, syn Jalaleel; a z synów zaś Gersom: Joah, syn Zemma, i Eden, syn Joah;    z synów lepak Elisafan: Samri i Jahiel; z synów też Asaf: Zachariasz i Mataniasz;    a z synów Heman: Jahiel i Semei; ale i z synów Iditun: Semejas i Oziel.    I zebrali bracią swą, i poświęceni są, i weszli według rozkazania królewskiego i rozkazania PANSKIEGO, aby wyczyścili dom Boży.    Kapłani też wszedszy do kościoła PANSKIEGO, aby ji poświęcili, wynieśli wszytko plugastwo, które wewnątrz naleźli, w sieni domu PANSKIEGO; które wzięli Lewitowie i wynieśli precz do potoka Cedron.    A poczęli oczyściać pierwszego dnia miesiąca pierwszego, a ósmego dnia tegoż miesiąca weszli do sieni kościoła PANSKIEGO i wyczyścili kościół przez ośm dni, a szesnastego dnia tegoż miesiąca dokonali, co byli poczęli.    Weszli też do króla Ezechiasza i rzekli mu: Poświęciliśmy wszytek dom PANSKI i ołtarz całopalenia, i naczynia jego, i stół pokładny ze wszytkim naczyniem jego,    i wszytek sprzęt kościelny, który był splugawił król Achaz w królestwie swym, potym jako wystąpił: a oto wyłożone są wszytkie rzeczy przed ołtarzem PANSKIM.    I wstawszy rano król Ezechiasz, skupił wszytkie książęta miasta i szedł do domu PANSKIEGO.    I ofiarowali społu byków siedm i baranów siedm, jagniąt siedm i kozłów siedm za grzech, za królestwo, za świątnicę, za Judę. I rzekł kapłanom, synom Aaronowym, aby ofiarowali na ołtarzu PANSKIM.    Zabili tedy byki, a kapłani wzięli krew i wylali ją na ołtarz; zabili też barany i krew ich na ołtarz wylali; i ofiarowali jagnięta, i krew na ołtarz wylali.    Przywiedli kozły za grzech przed królem i przed wszytkim mnóstwem i włożyli ręce swe na nie,    i ofiarowali je kapłani, a krwią ich kropili przed ołtarzem na oczyścienie wszytkiego ludu Izraelskiego: bo za wszytkiego Izraela rozkazał był król, aby całopalenie było, i za grzech.    Postanowił też Lewity w domu PANSKIM z cymbały i arfami, i cytrami, według rozrządzenia Dawida króla i Gada Widzącego, i Natana proroka: bo było PANSKIE rozkazanie przez rękę proroków jego.    I stanęli Lewitowie, dzierżąc instrumenta Dawidowe, a kapłani z trąby.    I rozkazał Ezechiasz, aby ofiarowali całopalenia na ołtarzu, a gdy ofiarowano całopalenia, poczęli śpiewać chwały JAHWE i trąbić w trąby, i grać na rozmaitych instrumenciech, które był Dawid, król Izraelski, nagotował.    A gdy się wszytko zgromadzenie kłaniało, śpiewacy i ci, którzy dzierżeli trąby, czynili swój urząd, aż się dokończyło całopalenie.    A gdy się skończyła ofiara, schylił się król i wszyscy, którzy z nim byli, i pokłon uczynili.    I rozkazał Ezechiasz i książęta Lewitom, aby chwalili JAHWE mowy Dawidowemi i Asafa widzącego. Którzy go chwalili z wielkim weselem i przyklęknąwszy, pokłonili się.    A Ezechiasz to też przydał: Napełniliście ręce swe JAHWE: przystąpcie a ofiarujcie ofiary i chwały w domu PANSKIM. A tak ofiarowało wszytko mnóstwo ofiary i chwały, i całopalenia sercem nabożnym.    A liczba całopalenia, które ofiarowało mnóstwo, ta była: byków siedmdziesiąt, baranów sto, jagniąt dwie ście;    i poświęcili JAHWE wołów sześć set, a owiec trzy tysiące.    Lecz kapłanów mało było i nie mogli nadążyć, aby łupili skóry całopalenia, dlatego i Lewitowie, bracia ich, pomogli im, aż się sprawa dokończyła i kapłani się poświęcili: bo Lewitowie łacniejszym obrzędem bywają poświącani niżli kapłani.    Było tedy całopalenia barzo wiele, tłustości zapokojnych i ofiar mokrych do całopalenia; i skończyła się służba domu PANskiego.    I weselił się Ezechiasz i wszytek lud, dlatego że się wykonała służba Pańska. Podobało się bowiem, żeby się to z prędka stało. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible