Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36

Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Kronik
(Paralipomenon wtóre)

Rozdział 9

  Królowa też Saba, usłyszawszy sławę Salomonowe, przyjachała, aby go w gadkach doświadczała, do Jeruzalem, z wielkimi bogactwy i wielbłądy, którzy nieśli rzeczy wonne i złota barzo wiele, i kamienie drogie. A gdy przyszła do Salomona, mówiła z nim wszytko, cokolwiek było w sercu jej.    I wyłożył jej Salomon wszytko, co zadała była, i nie było nic, czego by jej jaśnie nie pokazał.    Która gdy ujźrzała, to jest mądrość Salomonowę, i dom, który był zbudował,    także i potrawy stołu jego, i mieszkania sług, i urzędy dworzanów jego, i szaty ich, podczasze też i szaty ich, i ofiary, które ofiarował w domu PANSKIM, nie zstawało w niej dusze od zdumienia.    I rzekła do króla: Prawdziwe są słowa, którem słyszała w ziemi swej o cnotach i o mądrości twojej.    A nie wierzyłam powiadającym, ażem sama przyjachała i oglądały oczy moje, i doznałam, że mi ledwie połowicę mądrości twej powiadano: przeszedłeś sławę cnotami twemi!    Szczęśliwi mężowie twoi i szczęśliwi słudzy twoi, którzy stoją przed tobą na każdy czas a słuchają mądrości twojej.    Niechajże będzie Pan Bóg twój błogosławiony, który cię raczył postanowić na stolicy swej królem JAHWE Boga twego! Iż Bóg miłuje Izraela i chce go zachować na wieki, przeto cię postanowił królem nad nim, abyś czynił sądy i sprawiedliwość.    I dała królowi sto i dwadzieścia talentów złota, i barzo wiele rzeczy wonnych, i kamienia barzo drogiego: nie było takowych rzeczy wonnych, jako te, które królowa Saba dała królowi Salomonowi.    Lecz i słudzy Hiram z sługami Salomonowymi przynieśli złota z Ofir i drzewa tyinowego, i kamienia barzo drogiego,    z którego uczynił król, to jest z drzewa tyinowego, wschody w domu PANSKIM i w domu królewskim, i cytry, i arfy śpiewakom. Nigdy nie widano w ziemi Judzkiej drzewa takowego.    A król Salomon dał królowej Sabie wszytko, czego chciała i czego żądała, a daleko więcej niż co była do niego przyniosła; która wróciwszy się, jachała do ziemie swej z służebniki swymi.    A waga była złota, które przywożono Salomonowi na każdy rok, sześć set sześćdziesiąt sześć talentów złota,    oprócz tej summy, którą posłowie z rozmaitych narodów i kupcy zwykli byli przynaszać. I wszyscy królowie Arabscy i książęta ziem, którzy znaszali złoto i srebro Salomonowi.    Uczynił tedy król Salomon dwie ście kopij złotych z summy sześci set czerwonych złotych, które na każdą kopiją wychodziły;    ktemu trzy sta puklerzów złotych, z trzech set czerwonych złotych, któremi powłaczano każdy puklerz, i schował je król w zbrojowniej, która była osadzona gajem.    Sprawił też król stolicę wielką z kości słoniowej, i oprawił ją szczerym złotem;    sześć też stopniów, po których wstępowano na stolicę, i podnóżek złoty, i dwoje poręcza z obu stron, a dwa lwy stojące u poręcza;    ale i innych dwanaście lewków stojących na sześci stopniach z obu stron: nie było takiej stolice we wszystkich królestwach.    Wszytkie też naczynia stołu królewskiego były złote i naczynia w domu Lasu Libanu ze złota szczerego. Bo srebra naonczas za nic nie miano.    Abowiem okręty królewskie chodziły do Tarsis z sługami Hiram raz we trzy lata i przynosili stamtąd złoto i srebro, i kość słoniową, i koczkodany, i pawy.    Uwielmożony tedy jest Salomon nad wszytkie króle ziemskie prze bogactwo i sławę.    I wszyscy królowie ziemscy pragnęli widzieć twarz Salomonowę, aby słuchali mądrości, którą był dał Bóg w serce jego.    I przynosili mu dary: naczynia srebrne i złote, i szaty, i zbroje, i rzeczy wonne, konie i muły na każdy rok.    Miał też Salomon czterdzieści tysięcy koni w stajniach a wozów i jezdnych dwanaście tysięcy i postawił je w miastach wozów poczwórnych, i gdzie król był w Jeruzalem.    Używał też władzy nad wszytkimi królmi od rzeki Eufraty aż do ziemie Filistymskiej i aż do granice Egipskiej.    I dodawał tak wielką obfitość srebra w Jeruzalem jako kamienia, a cedrów takie mnóstwo jako płonnych fig, które rostą po polach.    I przywodzono mu konie z Egiptu i ze wszytkich krain.    A ostatek spraw Salomonowych pierwszych i poślednich spisane są w słowiech Natana proroka i w księgach Ahiasza Silończyka, i w widzeniu Addo Widzącego przeciw Jeroboamowi, synowi Nabatowemu.    I królował Salomon w Jeruzalem nad wszytkim Izraelem czterdzieści lat.    I zasnął z ojcy swymi, i pogrzebli go w Mieście Dawidowym. I królował Roboam, syn jego, miasto niego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible