Biblia Jakuba Wujka*

Księga Ezdrasza
(Ezdraszowe (pierwsze))

Rozdział 9

  A gdy się to odprawiło, przystąpili do mnie przełożeni, mówiąc: Nie odłączył się lud Izraelski, kapłani i Lewitowie, od narodów ziem i od obrzydłości ich, to jest od Chananejczyka i Hetejczyka, i Ferezejczyka, i Jebuzejczyka, i Ammonitów, i Moabitów, i Egipcjanów, i Amorejczyków,    bo spojmowali córki ich sobie i synom swym i pomieszali nasienie święte z ludźmi ziem. Ręka też książąt i urzędu w tym przestępstwie pierwsza była.    A gdym usłyszał tę rzecz, rozdarłem płaszcz mój i suknią i rwałem włosy na głowie mojej i brodzie, i siedziałem smutny.    I zeszli się do mnie wszyscy, którzy się bali słowa Boga Izraelowego dla przestępstwa tych, którzy się byli z niewolej wrócili, a jam siedział smutny aż do ofiary wieczornej.    A w ofiarę wieczorną wstałem z utrapienia mego a rozdarszy płaszcz i suknią, poklęknąłem na kolana moje i rozciągnąłem ręce swe ku JAHWE Bogu memu,    i rzekłem: Boże mój! Wstyd ci mię a sromam się podnieść oblicze moje do ciebie, bo nieprawości nasze rozmnożyły się nad głowę naszę i grzechy nasze urosły aż do nieba,    ode dni ojców naszych, lecz i my sami zgrzeszyliśmy ciężko aż do dnia tego. A prze nieprawości nasze wydaniśmy sami i królowie naszy, i kapłani naszy w ręce królów ziemskich i pod miecz, i w niewolą, i na łup, i na zawstydzenie twarzy, jako i dnia tego.    A teraz jakoby trochę i na mały czas stała się prośba nasza u JAHWE Boga naszego, żeby nam zostawiono ostatek i dany był kołek na miejscu jego świętym, i oświecił oczy nasze Bóg nasz a dał nam trochę żywota w niewolstwie naszym.    Bośmy niewolnicy, a w niewolej naszej nie opuścił nas Bóg nasz, ale nakłonił na nas miłosierdzie przed królem Perskim, aby nam dał żywot i wywyższył dom Boga naszego, i zbudował spustoszenia jego, i dał nam płot w Judzie i w Jeruzalem.    A teraz co rzeczemy, Boże nasz, potym? Bośmy opuścili przykazania twoje,    któreś rozkazał w ręce sług twoich proroków, mówiąc: Ziemia, do której wy wchodzicie, abyście ją posiedli, ziemia plugawa jest wedle plugastwa narodów i inszych ziem i obrzydłości onych, którzy ją napełnili od brzegu aż do brzegu w splugawieniu swym.    Teraz tedy córek waszych nie dajcie synom ich i córek ich nie bierzcie synom waszym, i nie szukajcie pokoju ich i szczęścia ich aż do wieku: abyście byli umocnieni i pożywali dóbr ziemie, żebyście dziedzice mieli syny wasze aż na wieki.    A po wszytkim, co przyszło na nas dla uczynków naszych złych i dla grzechu naszego wielkiego, żeś ty, Boże nasz, wybawił nas z nieprawości naszej i dałeś nam zbawienie jako jest dziś,    abyśmy się nie wracali i nie gwałcili przykazania twego, i nie wstępowali w małżeństwa z narody tych obrzydłości. Izaliś się rozgniewał na nas aż do zginienia, żebyś nam nie zostawił ostatków na wybawienie?    JAHWE Boże Izraelów, tyś jest sprawiedliwy: żeśmy zostali, którzy byśmy byli wybawieni jako dnia tego. Otośmy przed tobą w przewinieniu naszym: bo nie może się ostać przed tobą dla tego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible