Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Rozdział 13

  I mówił JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Poświęć mi każde pierworodne otwarzające żywot między syny Izraelowemi, tak z ludzi, jako i z bydląt: wszytko bowiem jest moje.    I rzekł Mojżesz do ludu: Pamiętajcież na ten dzień, któregoście wyszli z Egiptu i z domu niewolstwa, bo mocną ręką wywiódł was JAHWE z miejsca tego, abyście nie jedli kwaszonego chleba.    Dzisia wychodzicie miesiąca nowych zbóż.    A gdy cię wprowadzi JAHWE do ziemie Chananejczyka i Hetejczyka, i Amorejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka, którą przysiągł ojcom twoim, żebyć ją dał, ziemię płynącą mlekiem i miodem: będziesz obchodzić ten obyczaj obrzędów miesiąca tego.    Siedm dni jeść będziesz przaśniki: a w dzień siódmy będzie święto JAHWE.    Przaśniki jeść będziecie przez siedm dni: nie ukaże się u ciebie nic kwaszonego ani we wszytkich granicach twoich.    I będziesz powiadał synowi twemu dnia onego, mówiąc: To jest, co mi uczynił JAHWE, kiedym wyszedł z Egiptu.    I będzie jako znak na ręce twojej i jako pamiątka przed oczyma twemi i aby zakon PANSKI był zawsze w uściech twoich, bo ręką mocną wyprowadził cię JAHWE z Egiptu.    Strzec będziesz takowej ustawy czasu naznaczonego ode dni do dni.    A gdy cię wprowadzi JAHWE do ziemie Chananejczyka, jako przysiągł tobie i ojcom twoim, i da ją tobie,    odłączysz każde które otwiera żywot JAHWE, i co pierworodnego jest w bydłach twoich, co jedno będzie samczej płci, to poświęcisz JAHWE.    Pierworodne osłowe odmienisz owcą; a jeśli nie odkupisz, zabijesz. A każde pierworodne człowiecze z synów twoich zapłatą odkupisz.    A gdy cię zopyta syn twój jutro, mówiąc: Cóż to jest? odpowiesz mu: Mocną ręką wywiódł nas JAHWE z ziemie Egipskiej, z domu niewolej.    Bo gdy był zatwardzon Farao a nie chciał nas puścić, zabił JAHWE wszelkie pierworodne w ziemi Egipskiej, od pierworodnego człowieczego aż do pierworodnego bydlęcego: przetoż ofiaruję JAHWE wszelkie, co otwiera żywot samczej płci, a wszytkie pierworodne z synów moich odkupuję.    Będzie tedy jako znak na ręce twojej i jako co zawieszonego dla wspomnienia między oczyma twemi: że mocną ręką wywiódł nas JAHWE z Egiptu.    Gdy tedy Farao wypuścił lud, nie wiódł ich Bóg drogą ziemie Filistyńskiej, która bliska jest, myśląc: By snadź nie żałował, gdyby ujźrzał, ano przeciw jemu walki powstają, i nie wrócił się do Egiptu.    Ale obwodził drogą pustyniej, która jest nad morzem czerwonym. A wyszli zbrojno synowie Izraelowi z ziemie Egipskiej.    Wziął też Mojżesz kości Jozefowe z sobą, przeto że był poprzysiągł syny Izraelowe, mówiąc: Nawiedzi was Bóg: wynieście stąd kości moje z sobą.    I wyciągnąwszy z Sokot, położyli się obozem w Etam na ostatnich granicach pustyniej.    A JAHWE szedł przed nimi na okazanie drogi we dnie w słupie obłoku, a w nocy w słupie ognistym: żeby był wodzem na drodze obojego czasu.    Nigdy nie odchodził słup obłoku we dnie, a słup ognisty w nocy przed ludem. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible