Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Rozdział 14

  A JAHWE mówił do Mojżesza, mówiąc:    Mów synom Izraelowym: wróciwszy się, niech się obozem położą przeciw Fihahirot, które jest między Magdalena a morzem przeciw Beelsefon; przeciw niemu obóz położycie nad morzem.    I rzecze Farao o syniech Izraelowych: Ściśnieni są w ziemi, zawarła je puszcza.    I zatwardzę serce jego, i gonić was będzie, i uwielbion będę w Faraonie i we wszytkim wojsku jego: a poznają Egipcjanie, żem ja jest JAHWE. I uczynili tak.    I dano znać królowi Egipskiemu, że uciekł lud. I odmieniło się serce Faraonowe i sług jego nad ludem, i rzekli: Cóżeśmy chcieli uczynić, żeśmy puścili Izraela, aby nam nie służył?    Zaprzągł tedy wóz i wszystek lud swój wziął z sobą.    I wziął sześć set wozów wybornych i cokolwiek w Egipcie wozów było, i wodze wojska wszystkiego.    I zatwardził JAHWE serce Faraona, króla Egipskiego, i gonił syny Izraelowe: lecz oni wyszli byli w ręce wysokiej.    I gdy Egipcjanie następowali w tropy idących przed sobą, naleźli ich w obozie nad morzem: wszyscy jezdni i wozy Faraonowe, i wszystko wojsko byli w Fihahirot naprzeciwko Beelsefon.    A gdy się przybliżył Farao, podniósszy synowie Izraelowi oczy ujźrzeli Egipcjany za sobą: i bali się barzo, i wołali do JAHWE.    I rzekli do Mojżesza: Podobno nie było grobów w Egipcie, dlategoś nas pobrał, abyśmy pomarli na puszczy? Cóżeś to chciał uczynić, żeś nas wyprowadził z Egiptu?    Aza nie ta jest mowa, którąśmy do ciebie mówili w Egipcie, mówiąc: Idź precz od nas, abyśmy służyli Egipcjanom? Daleko bowiem lepiej było służyć im, niżli pomrzeć na puszczy.    I rzekł Mojżesz do ludu: Nie bójcie się! Stójcie a patrzajcie na wielkie sprawy PANSKIE, które uczyni dzisia. Bo Egipcjanów, których teraz widzicie, żadną miarą więcej nie ujźrzycie aż na wieki.    JAHWE będzie walczył za was, a wy milczeć będziecie.    I rzekł JAHWE do Mojżesza: Cóż wołasz do mnie? Mów synom Izraelskim, aby ciągnęli.    A ty podnieś laskę twoję i ściągni rękę twoję na morze a przedziel je, aby szli synowie Izraelowi śrzodkiem morza po suszy.    A ja zatwardzę serce Egipcjanów, żeby was gonili: i uwielbion będę w Faraonie i we wszytkim wojsku jego, i w woziech, i w jezdnych jego.    I wiedzieć będą Egipcjanie, żem ja jest JAHWE, gdy będę uwielbion w Faraonie i w woziech także, i w jezdnych jego.    A ruszywszy się Anjoł Boży, który szedł przed obozem Izraelskim, zaszedł za nie, i z nim pospołu słup obłokowy, przodek opuściwszy pozad.    Stanął między obozem Egipskim a między obozem Izraelskim, a był obłok ciemny i oświecający noc, tak iż jedni do drugich przez całą noc przystąpić nie mogli.    A gdy Mojżesz wyciągnął rękę na morze, zniósł je JAHWE wianim wiatru gwałtownego i parzącego całą noc i obrócił w suszą: i rozstąpiła się woda.    I weszli synowie Izraelowi przez pośrzodek suchego morza: bo była woda jako mur po prawej i po lewej stronie ich.    A Egipcjanie goniąc weszli za nimi i wszytka jezda Faraonowa, wozy jego i jezdni przez pośrzodek morza.    I już była straż zaranna przyszła, alić oto wejźrzawszy JAHWE na wojsko Egipcjanów przez słup ognia i obłoku pobił wojsko ich:    i powywracał koła wozów, i pogrążeni są w głębią. Rzekli tedy Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem: JAHWE bowiem walczy za nimi przeciwko nam.    I rzekł JAHWE do Mojżesza: Wyciągni rękę twą na morze, że się wrócą wody na Egipcjany, na wozy i na jezdne ich.    A gdy wyciągnął Mojżesz rękę przeciw morzu, zwróciło się na pierwszym świtaniu na pierwsze miejsce, a uciekającym Egipcjanom zaskoczyły wody i ogarnął je JAHWE w pośrzód nawałności.    I wróciły się wody, i okryły wozy i jezdne wszytkiego wojska Faraonowego, którzy goniąc weszli byli w morze: nawet i jednego z nich nie zostało.    A synowie Izraelowi szli przez pośrzodek suchego morza, a wody im były jako miasto muru po prawej i lewej stronie.    I wybawił JAHWE w on dzień Izraela z ręki Egipcjanów.    I widzieli Egipcjany martwe na brzegu morskim i rękę wielką, której użył JAHWE przeciwko im: i bał się lud JAHWE, i uwierzyli JAHWE i Mojżeszowi, słudze jego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible