Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Rozdział 2

  Wyszedł potym mąż z domu Lewi i pojął żonę pokolenia swego.    Która poczęła i porodziła syna, a widząc go być nadobnym, kryła go przez trzy miesiące.    A gdy już taić nie mogła, wzięła pleciankę z sitowia i namazała ją klijem i smołą, i włożyła w nię dzieciątko, i włożyła je między rogóż na brzegu rzeki.    A siostra jego stała z daleka i przypatrowała się, co się zstanie.    Alić oto zstępowała córka Faraonowa, aby się kąpała w rzece, a panny jej chodziły po brzegu rzeki. Która ujźrzawszy pleciankę między rogoziem, posłała jednę z służebnic swoich, i przyniesioną    otworzywszy, a widząc w niej dzieciątko płaczące, zmiłowawszy się nad nim, rzekła: Z dziatek to Hebrejskich jest ten.    Której siostra dziecięcia rzekła: Chcesz, że pójdę i zawołam ci niewiasty hebrejskiej, którać by mogła chować dziecię?    Odpowiedziała: Idź. Poszła dzieweczka i zawołała matki swej.    Do której rzekszy córka Faraonowa: Weźmi (pry) to dziecię a wychowaj mi, ja tobie dam twą zapłatę. Przyjęła niewiasta i karmiła dziecię, a gdy podrosło, oddała córce Faraonowej.    Które ona przywłaszczyła za syna i nazwała imię jego Mojżesz, mówiąc: Iżem go z wody wyjęła.    W one dni, gdy był urósł Mojżesz, wyszedł do braciej swej i ujźrzał ich utrapienie i męża Egiptczyka, bijącego jednego z Hebrejczyków, braciej jego.    A gdy się obejźrzał tam i sam i widział, że nikogo nie masz, zabiwszy Egiptczyka skrył go w piasek.    A wyszedszy dnia drugiego ujźrzał dwu Hebrejczyków, a oni się wadzą. I rzekł onemu, który krzywdę czynił: Czemu bijesz bliźniego twego?    Który odpowiedział: Któż cię postawił książęciem i sędzim nad nami? Czy mię ty chcesz zabić, jakoś wczora zabił Egiptczyka? Ulękł się Mojżesz i rzekł: Jakoż się ta rzecz objawiła?    I usłyszał tę mowę Faraon, i szukał zabić Mojżesza. Który uciekszy od oblicza jego, mieszkał w ziemi Madiańskiej i siedział u studnie.    A kapłan Madiański miał siedm córek, które przyszły czerpać wody, a napełniwszy koryta, chciały napoić trzody ojca swego:    nadeszli pasterze i odegnali je. I wstał Mojżesz, a obroniwszy dziewki, napoił owce ich.    Które gdy się wróciły do Raguela, ojca swego, rzekł do nich: Przeczeście nad zwyczaj rychlej przyszły?    Odpowiedziały: Człowiek Egiptczyk wybawił nas z ręki pasterzów, nadto i naczerpał wody z nami, i dał pić owcom.    Tedy on rzekł: A gdzie jest? Czemuście puściły człowieka? Zawołajcie go, aby jadł chleb.    Przysiągł tedy Mojżesz, że miał z nim mieszkać, i wziął Seforę, córkę jego, za żonę.    Która mu urodziła syna, którego nazwał Gersam, mówiąc: Byłem przychodniem w ziemi cudzej. Urodziła zaś drugiego, którego nazwał Eliezer, mówiąc: Bóg bowiem ojca mego, pomocnik mój, wyrwał mię z ręki Faraonowej.    A po niemałym czasie umarł król Egipski, a wzdychając synowie Izraelowi dla robót, wołali, i wstąpiło wołanie ich do Boga od robót.    I usłyszał narzekanie ich, i wspomniał na przymierze, które uczynił z Abrahamem, Izaakiem i Jakobem.    I wejźrzał Pan na syny Izraelowe, i poznał je. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible