Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 3

  Potym Job otworzył usta swe i złorzeczył dniowi swemu,    i mówił:    Niech zginie dzień, któregom się urodził, i noc, w którą rzeczono: Począł się człowiek.    Dzień on niech się obróci w ciemności, niech się o nim nie pyta Bóg z wysoka i niech nie będzie oświecon światłością!    Niech go zaćmią ciemności i cień śmierci, niech go osiędzie mrok a niech będzie ogarnion gorzkością.    Noc onę ciemny wicher niech osiędzie, niech nie idzie w liczbę dni rocznych i niech nie będzie policzona w miesiącach.    Noc ona niech będzie opuściała ani chwały godna.    Niech jej złorzeczą, którzy złorzeczą dniowi, którzy są gotowi wzruszyć Lewiatan.    Niech się zaćmią gwiazdy mrokiem jej, niechaj czeka światła, a nie ogląda, ani weszcia wstawającej zorze:    iż nie zawarła drzwi żywota, który mię nosił, ani odjęła złego od oczu moich.    Czemum w żywocie nie umarł? Wyszedszy z żywota, wnet nie zginął?    Przecz przyjęty na kolana? Czemu karmiony piersiami?    Teraz bowiem śpiąc milczałbym i odpoczywałbym snem moim    z królmi i radami ziemie, którzy sobie budują pustynie,    abo z książęty, którzy mają złoto, i napełniają domy swe srebrem;    abo jako martwy płód skryty nie byłbych, abo którzy poczęci nie oglądali światłości.    Tam niezbożnicy przestali od trwogi i tam odpoczynęli spracowani siłą.    I niegdy społem związani bez przykrości, nie usłyszeli głosu wycięgacza.    Mały i wielki tam są i niewolnik wolen od pana swego.    Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są w gorzkości dusze?    którzy czekają śmierci, a nie przychodzi: jako wykopywający skarb,    i barzo się weselą, gdy najdą grób;    mężowi, którego droga skryta jest i ogarnął go Bóg ciemnościami.    Pierwej niżli jem, wzdycham, a jako wzbierające wody, tak ryczenie moje.    Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało się.    Azam mimo się nie puszczał? Zażem nie milczał? Zażem nie był spokojny? A przyszło na mię zagniewanie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible