Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 36

  Przydawając też Eliu to mówił:    Poczekaj mię mało i okażęć: bo jeszcze mam co o Bogu mówić.    Powtórzę umiejętność moję od początku a dowiodę, iż Stworzyciel mój jest sprawiedliwy.    Bo zaiste bez kłamstwa mowy moje i doskonała umiejętność pokaże się tobie.    Bóg możnych nie odrzuca, ponieważ i sam jest możny.    Ale nie zbawia niezbożnych, a sąd ubogim dawa.    Nie odwróci od sprawiedliwego oczu swoich i króle na stolicy sadza na wieki, a oni bywają wywyższeni.    A jeśli będą w okowach i związani powrozami ubóstwa,    pokaże im uczynki ich i złości ich, że byli gwałtownicy.    Odsłoni też ucho ich, aby karał, i będzie mówił, aby się nawrócili od nieprawości.    Jeśli usłuchają i strzec będą, wypełnią dni swoje w dobrach i lata swoje w sławie,    ale jeśli nie usłuchają, przejdą przez miecz i będą zniszczeni w głupstwie.    Obłudni i chytrzy wzruszają gniew Boży ani wołać będą, gdy ich powiążą.    Umrze w zaburzeniu dusza ich i żywot ich między niewieściuchami.    Wyrwie ubogiego z ucisku jego i odkryje w kłopocie ucho jego.    A tak wybawi cię z dziury ciasnej barzo szeroko i która nie ma pod sobą fundamentu, a odpoczynienie stołu twego będzie pełne tłustości.    Sprawa twoja jako niezbożnego osądzona jest, sprawę i sąd odniesiesz.    Niechajże cię tedy gniew nie zwycięża, abyś kogo ucisnął, ani mnóstwo darów niech cię nie nachyla.    Złóż wielkość swą bez kłopotu i wszystkie duże w mocy.    Nie przewłaczaj nocy, aby wstąpili ludzie miasto nich.    Strzeż, abyś nie ustąpił ku nieprawości: boś tej począł naszladować po nędzy.    Oto Bóg wysoki w mocy swojej, a żaden mu nie jest podobny między zakonodawcami.    Kto się będzie mógł wybadać drogi jego? Abo kto mu rzec może: Uczyniłeś nieprawość?    Pomni, że nie znasz sprawy jego, o której śpiewali mężowie.    Wszyscy ludzie go widzą, każdy patrzy z daleka.    Oto Bóg wielki, przewyższający umiejętność naszę, liczba lat jego nieoszacowana.    Który odejmuje krople dżdżowe a wylewa gwałtowne dżdże na kształt wirów;    które z obłoków płyną, które okrywają wszytkie rzeczy z wierzchu.    Jeśli będzie chciał rozciągnąć obłoki jako namiot swój    a błyskać światłem swoim z wierzchu i brzegi morskie okryje.    Bo przez te sądzi narody i daje pokarm wiele ludziom.    W rękach kryje światłość i każe jej, aby zasię przyszła.    Powiada o niej przyjacielowi swemu, że osiadłość jego jest, ażeby mógł przyść do niej. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible