Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 39

  Izali wiesz czas porodzenia dzikich kóz na skałach aboś widział, gdy łanie rodzą?    Rozliczyłeś miesiące poczęcia ich i wiedziałeś czas rodzenia ich?    Skurczają się na płód i rodzą, i ryk wypuszczają.    Oddzielają się dzieci ich i idą na paszą, wychodzą i nie wracają się do nich.    Kto wypuścił osła dzikiego wolno a pęta jego kto rozwiązał,    któremum dał dom na puszczy i mieszkanie jego w słonej ziemi?    Gardzi zgrają miejską, nie słucha głosu wycięgacza,    patrzy po górach pastwy swojej i wszelkie zieleniejące wyszukiwa.    Izali rynoceros będzie chciał tobie służyć abo zmieszka u żłobu twego?    Izali uwiążesz rynocerota na oranie lecem twoim abo będzie łamał skiby dolin za tobą?    Aza będziesz miał ufanie w wielkiej mocy jego i zostawisz mu roboty twoje?    Izali mu wierzyć będziesz, żeć wróci nasienie twoje i gumno twoje zgromadzi?    Pióro strusowe podobne jest piórom herodiona i jastrząbowym,    gdy zostawia jajca swoje na ziemi, ty je podobno w piasku zagrzejesz?    Zapomina, że je noga podeptać może abo źwierz polny zetrzeć.    Zatwardza się przeciw dzieciam swoim, jakoby nie jego były, próżno pracował, gdyż żadna bojaźń nie przymuszała:    bo mu Bóg odjął mądrość i nie dał wyrozumienia.    Gdy czas przydzie, skrzydła ku górze podnosi, śmieje się z konia i z jeźdźca jego.    Izali dasz koniowi moc a obtoczysz szyi jego rżanie?    Izali go spędzisz jako szarańczą? Sława nozdrzy jego strach.    Kopie ziemię kopytem, wyskakuje śmiele, bieży przeciw zbrojnym,    gardzi strachem ani ustępuje mieczowi.    Nad nim chrzęścić będzie sajdak, błyskać się będzie drzewce i tarcza.    Pałając a rżając żrze ziemię ani uważa, że brzmi głos trąby.    Gdy usłyszy trąbę, mówi: wah, z daleka czuje wojnę, napominanie hetmanów i krzyk wojska.    Izali twą mądrością obrasta pierzem jastrząb, rozszerzając skrzydła swe na południe?    Aza na rozkazanie twe wzbije się orzeł i na wysokich miejscach położy gniazdo swoje?    Na opokach mieszka i na przykrych krzemieniach przebywa, i na nieprzystępnych skałach.    Stamtąd upatruje pokarm a z daleka oczy jego widzą.    Dzieci jego lizać będą krew, a gdziekolwiek będzie ścierw, wnet przybywa. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible