Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Psalmów

Psalm 106

  Alleluja. Wyznawajcie JAHWE, boć dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.    Któż wysłowi możności PANSKIE? Da w posłuch wszytkie chwały jego?    Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.    Wspomni na nas, JAHWE, w upodobaniu ludu twego, nawiedź nas przez zbawienie twoje,    abyśmy oglądali dobra wybranych twoich i rozweselili się weselem ludu twego: abyś był pochwalon z dziedzictwem twoim.    Zgrzeszyliśmyć z ojcy naszymi, niesprawiedliwieśmy czynili, nieprawość popełnili.    Ojcowie naszy w Egipcie nie zrozumieli dziwów twoich, nie pamiętali na wielkość miłosierdzia twego. I draźnili, gdy wstępowali w morze, w morze czerwone.    I wybawił je dla imienia swego, aby okazał możność swoję.    I sfukał morze czerwone i wyschnęło, i przewiódł je przez głębokości jako przez puszczą.    I wybawił je z ręki tych, którzy ich nienawidzieli, i wykupił je z ręki nieprzyjacielskiej.    I okryła woda te, którzy ich ciążyli: jeden z nich nie został.    I uwierzyli słowom jego i wysławiali chwałę jego.    Prędko odprawili, zapomnieli uczynków jego a nie czekali rady jego.    I byli zjęci chciwością na puszczy, i kusili Boga na miejscu bezwodnym.    I dał im prośbę ich, i przepuścił nasycenie na dusze ich.    I rozdraźnili Mojżesza w obozie, Aarona, świętego PANSKIEGO.    Otworzyła się ziemia i pożarła Datana, i okryła zbór Abironów.    I zapalił się ogień w ich zborze, płomień popalił grzeszniki.    I uczynili cielca przy Horeb, i kłaniali się rycinie.    I przemienili chwałę swą w podobieństwo cielca jedzącego trawę.    Zapomnieli Boga, który je zbawił, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie,    dziwy w ziemi Cham, straszne rzeczy na czerwonym morzu.    I rzekł, że je miał wytracić: by był Mojżesz wybrany jego nie zastawił się w przełomieniu przed oczyma jego, aby był odwrócił gniew jego, żeby ich nie wytracał.    I za nic sobie nie mieli ziemie pożądliwej, nie wierzyli słowu jego.    I szemrali w namiotach swoich, nie słuchali głosu PANSKIEGO.    I podniósł rękę swoję na nie, aby je położył na puszczy.    Ażeby porzucił nasienie ich między narody i rozproszył je po ziemiach.    I poświęcili się Beel Fegorowi, i jedli ofiary umarłych.    I wzruszyli go ku gniewu wynalazkami swemi, i zstał się w nich więtszy upadek.    I stanął Finees, i ubłagał, i przestała porażka.    I poczytano mu ku sprawiedliwości, od narodu do narodu aż na wieki.    I wzruszyli go ku gniewu u wód sprzeciwieństwa, i utrapiony był Mojżesz dla nich.    Że rozdraźnili ducha jego i wyraził usty swymi.    Nie wygładzili poganów, o które im był JAHWE rzekł.    I pomieszali się z pogany, i nauczyli się uczynków ich.    I służyli rycinom ich, i zstało się im na upad.    I ofiarowali syny swoje i córki swoje czartom.    I wylewali krew niewinną, krew synów swoich i córek swoich, które ofiarowali rycinam Chananejskim. I splugawiona była ziemia krwiami    i zeszpecona ich uczynkami, i cudzołożyli w wynalazkach swoich.    I rozgniewał się JAHWE zapalczywością przeciw ludowi swemu, i obrzydził sobie dziedzictwo swoje.    I podał je w ręce poganom, i panowali nad nim, którzy je mieli w nienawiści.    I ciążyli je nieprzyjaciele ich, i byli uniżeni pod rękami ich.    Często je wybawiał, ale oni do gniewu go przywodzili radami swymi i poniżeni byli dla nieprawości swoich.    I widział, kiedy byli uciśnieni, i wysłuchał ich modlitwę.    I wspomniał na testament swój, i żal mu było według wielkości miłosierdzia swego.    I dał je na miłosierdzie, przed oczyma wszytkich, którzy je byli poimali.    Wybawże nas, JAHWE Boże nasz, a zgromadź nas z narodów, abyśmy wyznawali imieniowi twemu świętemu, a chlubili się w chwale twojej.    Błogosławiony JAHWE Bóg Izraelski od wieku aż na wieki, a niechaj rzecze wszytek lud: Stań się, stań się! 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible