Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Psalmów

Psalm 39

  Na koniec: samemu Iditun, pieśń Dawidowa.    Rzekłem: będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem moim. Założyłem straż ustom moim, gdy stał grzesznik przeciwko mnie.    Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem dobrych, i ból mój odnowił się.    Zagrzało się serce moje we mnie, a w rozmyślaniu moim rozpalił się ogień.    Rzekłem językiem moim: Oznajmi mi, JAHWE, koniec mój i liczbę dni moich, która jest, abym wiedział, czego mi niedostaje.    Otoś pomierne uczynił dni moje, a bytność moja jako nic przed tobą. Zaprawdę wszytka marność wszelki człowiek żywiący.    Zaiste w obrazie przechodzi człowiek, ale i próżno trwoży sobą. Skarbi, a nie wie, komu to zbierze.    A teraz, któreż jest oczekiwanie moje? Izali nie Pan? I bytność moja u ciebie jest.    Od wszytkich nieprawości moich wyrwi mię, na pośmiech głupiemu dałeś mię.    Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, boś ty uczynił.    Odejmi ode mnie plagi twoje,    od mocy ręki twojej jam ustał w strofowaniu; dla nieprawości karałeś człowieka i uczyniłeś, że wyschła jako pająk dusza jego: zaiste próżno się trwoży wszelki człowiek.    Wysłuchaj modlitwę moję, JAHWE, i prośbę moję, przyjmi w uszy łzy moje. Nie milcz, bom ja jest przychodzień u ciebie i podróżny, jako wszyscy ojcowie moi. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible