Biblia Jakuba Wujka*

Księga Przysłów

Rozdział 10

  Mądry syn rozwesela ojca, a syn głupi smętkiem jest matce swojej.    Nic nie pomogą skarby niezbożności, lecz sprawiedliwość wybawi od śmierci.    Nie udręczy Pan głodem dusze sprawiedliwego, a zasadki niezbożnych wywróci.    Ubóstwo sprawiła ręka leniwa, ale ręka mocnych bogactwa gotuje. Kto się wspiera na kłamstwach, ten pasie wiatry a tenże też ściga latające ptaki.    Kto zbiera we żniwa, syn mądry jest, ale kto śpi lecie, syn pohańbienia.    Błogosławieństwo Pańskie nad głową sprawiedliwego, a nieprawość usta bezbożnych pokrywa.    Pamiątka sprawiedliwego z chwałą, ale imię niezbożnych zginie.    Mądry sercem przyjmuje przykazania, głupi bywa bit wargami.    Kto chodzi w prostości, bezpiecznie chodzi, lecz kto wywraca drogi swe, wyjawion będzie.    Kto mruga okiem, przyniesie żal, a głupi wargami będzie bit.    Źrzódło żywota usta sprawiedliwego, a usta niezbożnych nieprawość pokrywają.    Nienawiść wzbudza swary, a wszytkie występki miłość pokrywa.    W uściech mądrego najduje się mądrość, a kij na grzbiecie tego, któremu nie staje serca.    Mądrzy tają umiejętność, lecz usta głupiego są bliskie pohańbienia.    Majętność bogatego miasto mocy jego, bojaźń ubogich - niedostatek ich.    Robota sprawiedliwego ku żywotowi, ale urodzaj niezbożnego ku grzechowi.    Droga do żywota strzegącemu ćwiczenia, lecz kto opuszcza karność, błądzi.    Wargi kłamliwe tają w sobie nienawiść, kto mówi potwarz, głupi jest.    W wielomówności nie będzie bez grzechu, lecz kto miarkuje wargi swe, barzo roztropny jest.    Srebro wyborne język sprawiedliwego, ale serce niezbożnych za nic nie stoi.    Wargi sprawiedliwego nauczają wielu, lecz którzy nieumiejętni są, w niedostatku serca pomrą.    Błogosławieństwo PANSKIE czyni bogatymi, ani się przyłączy do nich utrapienie.    Głupi jakoby śmiechem czyni niecnotę, ale mądrością jest mężowi baczność.    Czego się boi niezbożnik, przydzie nań, żądanie ich sprawiedliwym będzie dano.    Jako chmura przechodząca przeminie niezbożnik, lecz sprawiedliwy jako fundament wieczny.    Jako ocet zębom, a dym oczom, tak leniwy tym, którzy go posłali.    Bojaźń PANSKA dni przyczyni, a lata niezbożnych będą ukrócone.    Oczekawanie sprawiedliwych wesele, lecz nadzieja niezbożnych zginie.    Moc prostego droga Pańska, a strach tym, którzy źle czynią.    Sprawiedliwy na wieki poruszon nie będzie, a niezbożnicy mieszkać nie będą na ziemi.    Usta sprawiedliwego zrodzą mądrość, język przewrotnych zginie.    Wargi sprawiedliwego upatrują wdzięczności, a usta bezbożnych przewrotności. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible