Biblia Jakuba Wujka*

Księga Kapłańska
(Leviticus, to jest trzecie)

Rozdział 5

  Jeśliby zgrzeszyła dusza i usłyszałaby głos przysięgającego, a byłby świadek, że abo sam widział, abo wie o tym: jeśli nie oznajmi, poniesie nieprawość swoję.    Dusza, która się dotknie czego nieczystego lub od źwierza zabitego, lub przez się zdechłego, abo któregóżkolwiek inszego płazu: a zapomni nieczystoty swojej, winna jest i wystąpiła;    a jeśli się dotknie czego z człowieczej nieczystości według wszelkiej nieczystości, którą się zwykł mazać, a zapamiętawszy potym się obaczy, podlęże występkowi.    Dusza, która by przysięgła a wyrzekłaby usty swemi, abo źle, abo dobrze uczynić, a to by przysięgą i mową potwierdziła, a zapomniawszy, potym by obaczyła występek swój,    niechaj czyni pokutę za grzech    a niech ofiaruje z trzody owcę abo kozę, i będzie się kapłan modlił za nię i za grzech jej.    A jeśliby nie mogła ofiarować drobu, niech ofiaruje parę synogarlic abo dwoje gołąbiąt JAHWE, jedno za grzech, a drugie na całopalenie.    I da je kapłanowi, który pierwsze ofiarując za grzech, załomi głowę jego ku skrzydełkom, tak żeby u szyje wisiała, a nie do końca się urwała,    i pokropi krwią jego ścianę ołtarza, a cokolwiek zostanie, da wykapać na fundament jego, bo za grzech jest.    Drugie zaś spali na całopalenie, jako jest obyczaj: i będzie się kapłan modlił zań i za grzech jego, a będzie mu odpuszczon.    A jeśliby nie mogła ręka jego ofiarować pary synogarlic abo dwojga gołąbiąt, ofiaruje za grzech swój białej mąki dziesiątą część efy, nie wleje do niej oliwy ani kadzidła nic nie włoży, bo za grzech jest.    I da ją kapłanowi, który nabrawszy z niej pełną garść, spali na ołtarzu, na pamiątkę onego, który ofiarował,    modląc się za nim i oczyściając, a ostatek będzie sobie miał w upominku.    I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Dusza, jeśliby przestępując ustawy z omyłki w tych rzeczach, które JAHWE są poświęcone, zgrzeszyła, ofiaruje za grzech swój barana bez makuły z trzód, którego kupić może za dwa sykla według wagi świątnice;    a tę szkodę, którą uczynił, nagrodzi, i piątą część nadda oddając kapłanowi, który się będzie modlił za nim ofiarując barana, a będzie mu odpuszczono.    Dusza, jeśli z niewiadomości zgrzeszy i uczyni jedną rzecz z tych, których się zakazuje zakonem PANSKIM, a będąc winna grzechu obaczy nieprawość swoje:    ofiaruje barana bez makuły z trzód kapłanowi według miary i oszacowania grzechu: który się będzie modlił zań, gdyż niewiadomie uczynił, a będzie mu odpuszczono,    bo przez omyłkę wystąpił przeciw JAHWE. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible