Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Kapłańska
(Leviticus, to jest trzecie)

Rozdział 7

  Ten też zakon ofiary za występek: święte świętych jest.    Przetoż, gdzie będzie ofiarowane całopalenie, zabiją i ofiarę za występek; krew jej wkoło ołtarza wyleją.    Ofiarują z niej ogon i łój okrywający wnętrze:    dwie nereczce i tłustość, która jest przy trzewach, i odziedzę wątroby z nereczkami.    I spali je kapłan na ołtarzu: zapał jest JAHWE za występek.    Każdy mężczyzna z rodu kapłańskiego, na miejscu świętym będzie tego mięsa pożywał, abowiem święte świętych jest.    Jako bywa ofiarowana ofiara za grzech, tak i za występek; obojej ofiary jeden zakon będzie: na kapłana, który ją ofiaruje, przyjdzie.    Kapłan, który ofiaruje całopalenia ofiarę, będzie miał skórę jej.    I każda ofiara z białej mąki, którą pieką w piecu, i cokolwiek na róstcie abo w panewce bywa przyprawione, tego kapłana będzie, który ją ofiaruje;    chocia oliwą zaczyniona, chocia suche rzeczy będą, wszytkim synom Aaronowym równą miarą na każdego będzie podzielona.    Ten jest zakon ofiary zapokojnych, którą ofiarują Panu:    Jeśli na dziękowanie ofiara będzie, ofiarują chleby bez kwasu oliwą pomazane i krepie przaśne oliwą pomazane, i białą mąkę warzoną, i kołacze oliwą namazane,    chleby też kwaszone z ofiarą dziękowania, którą za zapokojne ofiarują:    z których jeden za pierwociny będzie ofiarowan JAHWE i dostanie się kapłanowi, który wyleje krew ofiary:    której mięso tegoż dnia jeść będą ani zostanie nic z niego aż do poranku.    Jeśli ślubem abo dobrowolnie kto ofiaruje ofiarę, tegoż takież dnia zjedziona będzie, ale i jeśliby co nazajutrz zostało, może być jedziono;    ale co by kolwiek nalazł dzień trzeci, ogień strawi.    Jeśliby kto pożywał mięsa ofiary zapokojnej dnia trzeciego, nadaremna będzie ofiara, ani pomoże ofiarującemu: i owszem która by kolwiek dusza takim się jedłem splugawiła, przestępstwa winna będzie.    Mięso, które by się dotknęło czego nieczystego, nie będzie jedzione, ale ogniem będzie spalone; kto będzie czysty, będzie go pożywał.    Dusza zmazana, która by jadła z mięsa ofiary zapokojnych, która jest ofiarowana JAHWE, zginie z ludu swego.    A która by się dotknęła nieczystoty człowieczej abo bydlęcej, abo wszelkiej rzeczy, która splugawić może, a jadłaby z takowego mięsa, zginie z ludzi swoich.    I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Mów synom Izraelowym: Łoju owczego i wołowego, i koziego jeść nie będziecie.    Łój ścierwu zdechliny i tego bydlęcia, które źwierz ugonił, będziecie mieć na rozmaite potrzeby.    Jeśliby kto łój, który ma być ofiarowany na zapał PANSKI, jadł, zginie z ludu swego.    Krwie też wszelkiego źwierzęcia nie weźmiecie na pokarm tak z ptaków jako z bydląt.    Wszelka dusza, która by jadła krew, zginie z ludzi swoich.    I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Mów synom Izraelowym, mówiąc: Kto ofiaruje ofiarę zapokojnych JAHWE, niech zaraz ofiaruje i obiatę, to jest mokre ofiary jej.    Będzie trzymał w rękach łój ofiary i mostek, a gdy oboje ofiarowawszy JAHWE poświęci, odda kapłanowi,    który spali łój na ołtarzu, a mostek będzie Aaronów i synów jego.    Łopatka też prawa z ofiar zapokojnych dostanie się za pierwociny kapłanowi.    Kto by z synów Aaronowych ofiarował krew i łój, ten będzie miał i łopatkę prawą za część swoję.    Abowiem mostek podnoszenia i łopatkę odłączenia wziąłem od synów Izraelowych z ofiar ich zapokojnych i dałem Aaronowi kapłanowi i synom jego prawem wiecznym od wszytkiego ludu Izraelskiego.    To jest pomazanie Aarona i synów jego w obrzędziech PANSKICH, dnia, którego je ofiarował Mojżesz, żeby kapłański urząd odprawowali,    i co im dawać przykazał JAHWE od synów Izraelowych ustawą wieczną w rodzajach ich.    Ten jest zakon całopalenia i ofiary za grzech i za występek, i za poświęcenie, i ofiar zapokojnych,    które ustawił JAHWE Mojżeszowi na górze Synaj, kiedy przykazał synom Izraelowym, aby ofiarowali ofiary swe JAHWE, na puszczy Synaj. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible