Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Ezechiela

Rozdział 16

  I zstała się mowa PANska do mnie, mówiąc:    Synu człowieczy, oznajmi Jeruzalem obrzydłości jego!    I rzeczesz: To mówi JAHWE Bóg Jeruzalem: Korzeń twój i narodzenie twoje z ziemie Chanaańskiej: ociec twój Amorejczyk, a matka twoja Cetejka.    A gdyś się urodziła, w dzień narodzenia twego nie urzniono pępka twego i wodą cię nie zmyto na zdrowie ani cię solą solono, ani w pieluchy powito.    Nie sfolgowałoć oko, abyć uczyniło jedno z tych, ulitowawszy się ciebie, ale cię porzucono na ziemię w odrzuceniu dusze twojej, w dzień, któregoś się urodziła.    A idąc mimo cię, ujźrzałem, że cię deptano we krwi twojej, i rzekłem ci, gdyś była we krwi twojej: Żyw! Rzekłem (mówię) tobie: We krwi twojej, żyw!    Rozmnożoną jako urodzaj polny uczyniłem cię i rozmnożyłaś się, i urosłaś, i chodziłaś, i przyszłaś do ochędóstwa białogłowskiego: piersi twe urosły i włos porósł, a byłaś naga i sromoty pełna.    I szedłem mimo cię, i ujźrzałem cię, ano czas twój, czas miłujących, i rozściągnąłem odzienie moje na cię, i nakryłem sromotę twoję. I przysiągłem ci, i wszedłem w przymierze z tobą, mówi JAHWE Bóg, i zostałaś moją.    I omyłem cię wodą, i ochędożyłem krew twoję z ciebie, i pomazałem cię olejkiem.    I ubrałem cię w różnej farby szaty, i obułem cię w modre obuwie, i opasałem cię bisiorem, i przyodziałem cię subtelnym odzieniem.    I przybrałem cię ochędóstwem, i dałem manelle na ręce twoje, a łańcuch około szyje twojej.    I dałem nausznicę nad usta twoje a kolca na uszy twoje i wieniec ozdobny na głowę twoję.    I ozdobiłaś się złotem i srebrem a oblokłaś się w bisior i w szatę wzorzystą i w rozmaite farby. Jadłaś żemłę, i miód, i oliwę, i zstałaś się piękną barzo wielce, i postąpiłaś do królestwa.    I wyszło imię twoje między narody dla piękności twej, boś była doskonała w ozdobności mojej, którąm był włożył na cię, mówi JAHWE Bóg.    A ufając w piękności twojej, cudzołożyłaś na imię twoje i wystawiłaś wszeteczeństwo swoje każdemu mijającemu, abyś jego była.    A nabrawszy szat twoich, uczyniłaś sobie wyżyny, z tego i z owego zszyte, i cudzołożyłaś na nich, jako nie było ani będzie.    I nabrałaś naczynia ozdoby twej ze złota mego i ze srebra mego, którem ci dał, i naczyniłaś sobie obrazów mężkich, i cudzołożyłaś z nimi.    I wzięłaś szaty swoje rozlicznych maści a przykrywałaś je, i olejek mój a kadzenie moje kładłaś przed nie.    I chleb mój, którym ci dał, żemłę i oliwę i miód, którymem cię wychował, postawiłaś przed oczyma ich na zapach wonności: i zstało się, mówi JAHWE Bóg.    I wzięłaś syny twoje i córki twoje, którycheś mi narodziła, i ofiarowałaś im na pożarcie. A więc małe jest wszeteczeństwo twoje?    Ofiarowałaś syny moje i dałaś im, poświącając je.    A po wszytkich obrzydłościach twoich i wszeteczeństwach, nie pamiętałaś na dni młodości twej, gdyś była nagą a sromoty pełną, zmazaną we krwi twojej.    I zstało się po wszytkiej złości twojej (biada, biada tobie! mówi JAHWE Bóg),    i zbudowałaś sobie dom nierządny, i uczyniłaś sobie zły dom na wszytkich ulicach.    Na każdym rogu drogi zbudowałaś znak wszeteczeństwa twego i uczyniłaś obrzydłą piękność twoję, i rozkładałaś nogi twoje każdemu mimo idącemu, i namnożyłaś wszeteczeństw twoich.    I cudzołożyłaś z synmi Egipskimi, sąsiady twemi wielkich ciał, i namnożyłaś wszeteczeństwa twego, abyś mię drażniła.    Oto ja ściągnę rękę moję na cię i odejmę usprawiedliwienie twoje, i dam cię na dusze nienawidzących cię córek Palestyńskich, które się wstydzą drogi twej złośliwej.    Cudzołożyłaś też z syny Assyryjskimi, przeto żeś jeszcze nie była syta, a nacudzołożywszy się i takeś się nie nasyciła.    I namnożyłaś wszeteczeństwa twego w ziemi Chanaańskiej z Chaldejczyki, i ani tak nie nasyciłaś się.    Czymże oczyścię serce twoje, mówi JAHWE Bóg, gdy czynisz wszytkie te uczynki niewiasty nierządnej i wszetecznej?    Gdyżeś budowała dom nierządny twój na początku każdej drogi, a wyżynę twoję stawiałaś na wszelkiej ulicy, a nie zstałaś się jako wszetecznica dla uprzykrzenia podnosząca zapłatę,    ale jako niewiasta cudzołożąca, która nad męża swego nawodzi obce.    Wszytkim wszetecznicam dawają zapłaty, a tyś dawała zapłaty wszem gamratom swym i daryś im dawała, żeby wchodzili do ciebie zewsząd na wszeteczeństwa z tobą.    I działo się z tobą przeciwko zwyczajowi niewiast w twoich wszeteczeństwach, i po tobie nie będzie wszeteczeństwa: bo w tym, żeś dawała zapłatę, a zapłatyś nie brała, działa się w tobie rzecz przeciwna.    Przeto, wszetecznico, słuchaj słowa PANskiego!    To mówi JAHWE Bóg: Ponieważ wysypane są pieniądze twoje i odkryła się sromota twoja w twoich wszeteczeństwach ku miłośnikom twoim, i ku bałwanom obrzydłości twych we krwi synów twoich, któreś im dała,    oto ja zgromadzę wszytkie miłośniki twoje, z którymiś się złączała, i wszytkie, któreś miłowała, ze wszemi, którycheś nienawidziała, i zgromadzę je na cię zewsząd a odkryję sromotę twoję przed nimi, i oglądają wszytkę szkaradość twoję.    I będę cię sądził sądami cudzołożnic i rozlewających krew, i dam cię na krew zapalczywości i rzewniwości.    I dam cię w ręce ich, i zepsują dom nierządny twój, i zburzą zły dom twój, i obnażą cię z szat twoich, i pobiorą naczynia ozdoby twojej, a zostawią cię nagą i zelżywości pełną,    i przywiodą na cię gmin, i ukamionują cię kamieniem, i zamordują cię mieczami swemi.    I spalą domy twe ogniem a uczynią na cię sądy przed oczyma niewiast mnogich, i przestaniesz wszeteczeństwa płodzić, i zapłaty więcej dawać nie będziesz.    I przestanie rozgniewanie moje na cię, i odstąpi rzewniwość moja od ciebie, i przestanę, i nie będę się dalej gniewał.    Dlatego żeś nie pamiętała na dni młodości twojej a drażniłaś mię tym wszytkim, przetoż i ja drogi twoje dałem na głowę twoję, mówi JAHWE Bóg: a nie uczyniłem według złości twoich we wszech obrzydłościach twoich.    Oto wszelki, kto przypowieść pospolicie mówi, na cię ją obróci, mówiąc: Jako matka, tak i córka jej.    Córka matki twej jesteś ty, która porzuciła męża swego i syny swe, i siostrą sióstr twych jesteś ty, które porzuciły męże swe i syny swe: matka wasza Cetejka, a ociec wasz Amorejczyk.    A siostra twoja starsza, Samaria, ona i córki jej, które mieszkają po lewicy twojej; a siostra twoja mniejsza niż ty, która mieszka po prawicy twojej, Sodoma i córki jej.    Lecz ani drogami ich nie chodziłaś, aniś według złości ich czyniła troszkę mniej: niemal gorsześ rzeczy czyniła niżli one we wszech drogach twoich.    Żywę ja! mówi JAHWE Bóg, że nie czyniła Sodoma, siostra twoja, ona i córki jej, jakoś czyniła ty i córki twoje.    Oto ta była nieprawość Sodomy, siostry twej: pycha, sytość chleba a dostatek i próżnowanie jej i córek jej, a ręki niedostatecznemu i ubogiemu nie podawały.    I podniosły się, i czyniły obrzydłości przede mną, i zdjąłem je, jakoś widziała.    A Samaria połowicę grzechów twoich nie zgrzeszyła, aleś je zwyciężyła złościami twemi: i usprawiedliwiłaś siostry twe wszemi obrzydłościami twemi, któreś czyniła.    A tak i ty ponieś sromotę twoję, którąś przeszła siostry twoje grzechami twemi, złośliwiej czyniąc niżli one: bo są usprawiedliwione od ciebie; przetoż i ty zawstydź się a nieś sromotę twoję, którąś usprawiedliwiła siostry twe.    I nawrócę przywróciwszy je nawróceniem Sodomy z córkami jej, i nawróceniem Samaryjej i córek jej, i nawrócę obrócenie twoje w pośrzodku ich,    abyś niosła sromotę swoję i wstydziła się we wszem, coś czyniła, ciesząc je.    I siostra twoja Sodoma i córki jej wrócą się do dawności swej, i Samaria i córki jej wrócą się do dawności swojej, i ty i córki twoje wrócicie się do dawności swej.    Lecz nie była Sodoma, siostra twoja, słyszana w uściech twoich w dzień pychy twojej,    pierwej niż odkryto złość twoję, jako tego czasu na urąganie córek Syryjskich i wszytkich w okolicy twojej córek Palestyńskich, które cię okrążają wkoło.    Niecnotę twoję i sromotę twoję tyś nosiła, mówi JAHWE Bóg.    Bo to mówi JAHWE Bóg: I uczynię tobie, jakoś wzgardziła przysięgą, abyś zgwałciła przymierze:    i wspomnię ja na przymierze moje z tobą we dni młodości twojej, i wzbudzęć przymierze wieczne.    I wspomnisz na drogi twoje, i zasromasz się, gdy weźmiesz siostry twoje starsze ciebie, z młodszemi twemi, a dam ci je za córki, ale nie z przymierza twego.    I wzbudzę ja przymierze moje z tobą: a będziesz wiedziała, żem ja JAHWE. Abyś wspomniała i wstydziła się, i nie mogłabyś dalej otworzyć ust dla sromoty twej, gdy będę ubłagany tobie za wszystko, coś czyniła, mówi JAHWE Bóg.    - - - 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible