Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Ezechiela

Rozdział 21

  I zstała się mowa PANska do mnie, rzekąc:    Synu człowieczy, postaw oblicze twoje ku Jeruzalem a krop na świątynię i prorokuj przeciwko ziemi Izraelskiej.    I rzeczesz ziemi Izraelskiej: To mówi JAHWE Bóg: Owo ja do ciebie! I dobędę miecza mego z poszew jego, i zabiję w tobie sprawiedliwego i niezbożnego.    A dlatego żem zabił w tobie sprawiedliwego i niezbożnego, przeto wynidzie miecz mój z poszew swoich na wszelkie ciało od Południa aż na Północy.    Aby wiedziało wszelkie ciało, że ja, JAHWE, dobyłem miecza mego z poszew jego, który nie może być wrócon.    A ty, synu człowieczy, wzdychaj w skruszeniu biódr i w gorzkościach wzdychaj przed nimi.    A gdy rzeką do ciebie: Dlaczego ty wzdychasz? rzeczesz: Dla słuchu; bo idzie, a struchleje każde serce i osłabieją wszelkie ręce, i omdleje każdy duch, i po wszytkich kolanach pocieką wody. Oto idzie i zstanie się, mówi JAHWE Bóg.    I zstała się mowa PANska do mnie, rzekąc:    Synu człowieczy, prorokuj i rzeczesz: To mówi JAHWE Bóg: Mów: Miecz! miecz! naostrzon jest i wypolerowan,    aby siekł ofiary, wyostrzon jest, aby się łskniał, wypolerowan jest. Który ruszasz sceptr syna mego, wysiekłeś wszelkie drzewo.    A dałem ji wypolerować, aby był ręką trzymany: ten miecz jest wyostrzon i ten jest wypolerowan, aby był w ręce zabijającego.    Wołaj i wyj, synu człowieczy, bo ten uczynion jest na lud mój, ten na wszytkie książęta Izraelskie, którzy byli uciekli: pod miecz dani są z ludem moim. Przeto bij się po biedrze.    bo doświadczon jest, i to gdy sceptr wywróci i nie będzie, mówi JAHWE Bóg.    Ty tedy, synu człowieczy, prorokuj, a bij ręką w rękę, a niech będzie dwoisty miecz i niech troisty będzie miecz zabitych: toć jest miecz pobicia wielkiego, który je czyni zdumiałe i struchlałe na sercu i rozmnaża upadki.    We wszech bramach ich dałem trwogę miecza ostrego i wypolerowanego dla błyskania pokrytego na zabijanie.    Zaostrz się, idź na prawą lub na lewą stronę, gdziekolwiek jest chuć oblicza twego!    Aleć i ja będę klaskał ręką w rękę i wypełnię rozgniewanie moje: ja, JAHWE, mówiłem!    I zstała się mowa PANska do mnie, rzekąc:    A ty, synu człowieczy, połóż sobie dwie drodze, aby przyszedł miecz króla Babilońskiego: z ziemie jednej wynidą obiedwie i z ręki się dorozumiewać będzie, na początku drogi miejsckiej dorozumiewać się będzie.    Drogę położysz, aby przyszedł miecz do Rabbata synów Ammon, i do Judy do Jeruzalem naobronniejszego.    Bo stanął król Babiloński na rozstaniu, na początku dwu dróg, wróżki szukając, mieszając strzały. Pytał się bałwanów, radził się trzew.    Po prawicy jego była wieszczba na Jeruzalem, aby stawiał tarany, aby otworzył usta na bicie, aby podniósł głos w okrzyku, aby stawiał tarany przeciw bramam, aby usypał groblą, aby zbudował baszty.    I będzie jakoby radzący się próżno odpowiedzi bogów przed ich oczyma i próżnowania sobotniego naszladujący. Ale on wspomni na nieprawość ku pojmaniu.    Przetoż to mówi JAHWE Bóg: Dlatego żeście wspomnieli na nieprawość waszę i odkryliście przestępstwa wasze, i pokazały się grzechy wasze we wszech myślach waszych, dlatego, mówię, żeście wspomnieli, ręką pojmani będziecie.    I ty, przeklęty, niezbożny wodzu Izraelski, którego dzień przyszedł czasu nieprawości zamierzony!    To mówi JAHWE Bóg: Odejmi czapkę, weźmi koronę: izali nie ta jest, która zniżonego wywyższyła, a wywyższonego zniżyła?    Nieprawością, nieprawością, nieprawością położę ją! A oto się nie zstało, aż przyszedł, którego jest sąd, i dam mu.    A ty, synu człowieczy, prorokuj a mów: To mówi JAHWE Bóg do synów Ammon i do zelżenia ich, i rzeczesz: Mieczu! mieczu! wynidź z poszew na zabijanie, wypoleruj się, abyś zabijał a błyskał się;    gdy tobie upatrowano próżności, prorokowano kłamstwa, abyś był dany na szyję poranionych niezbożników, których przyszedł dzień czasu nieprawości zamierzony.    Wróć się do poszew twoich! Na miejscu, na którymeś stworzony, w ziemi narodzenia twego, sądzić cię będę.    I wyleję na cię rozgniewanie moje. W ogniu zapalczywości mojej dmuchnę na cię i dam cię w ręce ludzi głupich i robiących zginienie.    Ogniowi będziesz potrawą, krew twoja będzie w pośrzodku ziemie, zapomnią cię: bo ja, JAHWE, mówiłem! 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible