Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Daniela

Rozdział 3

  Nabuchodonozor król uczynił bałwan złoty na wzwyż sześćdziesiąt łokiet, a na szerzą sześć łokiet i postawił ji na polu Dura krainy Babilońskiej.    A tak król Nabuchodonozor posłał, aby zebrano przednie pany, urzędniki i sędzie, książęta i tyrany, i starosty, i wszytkie przełożone krain, aby się zeszli na poświęcenie bałwana, który był wystawił król Nabuchodonozor.    Tedy się zgromadzili przedni panowie, urzędnicy i sędziowie, i książęta, i tyrani, i przedni ludzie, którzy byli na władzach postanowieni, i wszytcy przedniejszy z krain, aby się zeszli na poświęcenie bałwana, który był podniósł król Nabuchodonozor, i stali przed bałwanem, który był postawił król Nabuchodonozor.    A woźny wołał duże: Wam mówią, ludom, narodom i językom:    w godzinę, której usłyszycie głos trąby i piszczałki, i cytry, fletnie i harfy, i symfonała, i wszelakiej muzyki, padszy pokłońcie się bałwanowi złotemu, który postawił król Nabuchodonozor.    A kto by upadłszy nie pokłonił się, ten tejże godziny będzie wyrzucon w piec ognia pałającego.    Potym tedy, skoro usłyszeli wszytcy narodowie głos trąby, piszczałki i cytry, fletni i harfy, i symfonału, i wszelakiej muzyki, upadszy wszytcy narodowie, pokolenia i języki, kłaniali się bałwanowi złotemu, który postawił król Nabuchodonozor.    A wnet tegoż czasu przystąpiwszy mężowie Chaldejscy oskarżyli Żydy    i rzekli Nabuchodonozorowi królowi: Królu, żyj na wieki!    Ty, królu, dałeś wyrok, aby każdy człowiek, który by usłyszał głos trąby, piszczałki i cytry, fletni, i harfy, i symfonału, i wszelakiej muzyki, aby upadł i pokłonił się obrazowi złotemu,    a kto by upadszy nie pokłonił się, żeby był wrzucon w piec ognia gorającego.    Są tedy mężowie Żydowie, któreś postanowił nad sprawami krain Babilońskich, Sydrach, Misach i Abdenago, ci mężowie wzgardzili, królu, wyrokiem twoim: bogom twym nie służą i bałwanowi złotemu, któryś podniósł, nie kłaniają się.    Tedy Nabuchodonozor w zapalczywości w gniewie rozkazał, aby byli przywiedzieni Sydrach, Misach i Abdenago, które wnet przywiedziono przed oblicze króla.    I mówiąc Nabuchodonozor król, rzekł im: Po prawdzieli Sydrach, Misach i Abdenago, bogom moim nie służycie i bałwanowi złotemu, którym postanowił, nie kłaniacie się?    Przeto teraz jeśliście gotowi, którejkolwiek godziny usłyszycie głos trąby, piszczałki, cytry, fletni i harfy, i symfonału, i wszelkiej muzyki, padnicie i pokłońcie się bałwanowi, którym uczynił. A jeśli się nie pokłonicie, tejże godziny będziecie wrzuceni w piec ognia gorającego. A któryż jest Bóg, który was wyrwie z ręki mojej?    Odpowiadając Sydrach, Misach i Abdenago, rzekli królowi Nabuchodonozorowi: Nie trzeba nam o tej rzeczy odpowiadać tobie.    Bo oto Bóg nasz, któremu służymy, może nas wyrwać z pieca ognia pałającego i z ręku twoich, o królu, wybawić.    A jeśliby nie chciał, niech będzie wiadomo tobie, królu, że bogom twoim nie służymy i bałwanowi złotemu, któryś wystawił, nie kłaniamy się.    Tedy Nabuchodonozor napełniony jest zapalczywością i pojźrzenie twarzy jego odmieniło się na Sydrach, Misach i Abdenago i rozkazał, żeby rozpalono piec siedmkroć więcej, niżli był zwyczaj palić.    A mężom co mocniejszym z wojska swego rozkazał, aby związawszy nogi Sydrach, Misach i Abdenago wrzucili je w piec ognia gorającego.    I natychmiast oni mężowie związani z ubraniami swemi i z czapkami, i butami, i szatami wrzuceni są w pośrzód pieca ognia pałającego,    bo rozkazanie królewskie przynaglało. A piec był barzo rozpalony. Lecz męże one, którzy byli wrzucili Sydrach, Misach i Abdenago, pobił płomień ogniowy.    A ci trzej mężowie, to jest Sydrach, Misach i Abdenago, wpadli w pośrzód pieca ognia pałającego związani.    Tedy król Nabuchodonozor zdumiał się i wstał prędko, i rzekł panom swoim: Izaliśmy nie trzech mężów wrzucili w pośrzód ognia spętanych? Którzy odpowiadając królowi, rzekli: Prawdziwie, królu.    Odpowiedział i rzekł: Oto ja widzę czterzech mężów rozwiązanych i chodzących w pośrzodku ognia, a żadnego naruszenia nie masz w nich, a osoba czwartego podobna synowi Bożemu.    Tedy przystąpił Nabuchodonozor do drzwi pieca ognia pałającego i rzekł: Sydrachu, Misachu i Abdenagu, słudzy Boga wysokiego, wynidźcie a przydźcie. I natychmiast wyszli Sydrach, Misach i Abdenago z pośrzodku ognia.    A zgromadziwszy się książęta, urzędnicy, i sędziowie, i możni królewscy, oględowali męże one, iż żadnej mocy nie miał ogień nad ciały ich i włos głowy ich nie przypalił się, i szarawary ich nie odmieniły się ani zapach ognia nie przeszedł przez nie.    Tedy krzyknąwszy Nabuchodonozor, rzekł: Błogosławiony Bóg ich, to jest Sydracha, Misacha i Abdenaga, który posłał anjoła swego, a wybawił sługi swe, którzy weń wierzyli, a słowo królewskie odmienili i wydali ciała swe, aby nie służyli ani się kłaniali żadnemu bogu, wyjąwszy Bogu swemu.    Przetoż ode mnie wydan jest ten wyrok, aby wszelki naród, pokolenie i język, który by kolwiek mówił bluźnierstwo przeciw Bogu Sydracha, Misacha i Abenaga, zginął, a dom jego aby był zburzony: bo nie masz innego Boga, który by tak mógł wybawiać.    Tedy król podwyższył Sydracha, Misacha i Abenaga w krainie Babilońskiej. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible