Biblia Jakuba Wujka*

Księga Ozeasza

Rozdział 11

  Jako zaranie, przeminęło, przeminął król Izraelski. Bo Izrael pacholę, i umiłowałem go, z Egiptu wezwałem syna mego.    Wyzwali je, tak poszli od oblicza ich: Baalim ofiarowali, a bałwanom ofiary czynili.    A jako piastun Efraim nosiłem je na ramionach swoich, a nie widzieli, żem je leczył.    Powrozami Adamowemi pociągnę je, związkami miłości, i będę im jako podnoszący jarzmo na czeluści ich, i skłoniłem się do niego, aby jadł.    Nie wróci się do ziemie Egipskiej a sam Assur król jego: bo się nie chcieli nawrócić.    Począł miecz w mieściech jego i strawi wybrane jego, i poje głowy ich.    A lud mój będzie zawieszony do nawrócenia mego, ale jarzmo będzie na nie pospołu włożone, które nie będzie odjęte.    Jakoż cię podam, Efraimie, obronię cię, Izraelu? Jako cię dam by Adamę, położę cię jako Seboim? Nawróciło się we mnie serce moje, zaraz wzruszyła się żałość moja.    Nie uczynię zapalczywości gniewu mego, nie wrócę się, abym zagubił Efraim bom ja Bóg, a nie człowiek, w pośrzodku ciebie Święty, a nie wnidę do miasta.    Za JAHWE chodzić będą, jako lew zaryczy, bo on ryczeć będzie i zlękną się synowie morza.    I ulecą jako ptak z Egiptu a jako gołębica z ziemie Assyryjskiej i posadzę je w domiech ich, mówi JAHWE.    Ogarnął mię zaprzeniem Efraim a zdradą dom Izraelski, lecz Juda świadek zstąpił z Bogiem i z świętymi wierny. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible