Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Ozeasza

Rozdział 2

  Mówcie braciej waszej: Lud mój, a siestrze waszej: Miłosierdzia dostąpiła.    Sądźcie matkę waszę, sądźcie! Bo ona nie żona moja i ja nie mąż jej: niech odejmie wszeteczeństwa swe od oblicza swego i cudzołóstwa swe z pośrzód piersi swoich!    Abych jej snadź nie zewlókł nago a nie postawił jej wedle dnia narodzenia jej i uczynił ją jako pustynią, i postawił ją jako ziemię bezdrożną a umorzył ją pragnieniem.    I nad synmi też jej nie smiłuję się, bo synowie wszeteczeństwa są!    Bo wszeteczeństwa płodziła matka ich, wstydziła się, która je poczęła. Bo mówiła: Pójdę za miłośnikami moimi, którzy mi dawają chleb i wodę moję, wełnę moję i len mój, oliwę moję i napój mój.    Przetoż oto ja zagrodzę drogę twoję cierniem a zagrodzę ją parkanem i ścieżek swych nie znajdzie.    I pójdzie za miłośniki swymi, a nie dogoni ich, i szukać ich będzie, a nie najdzie. I rzecze: Pójdę i wrócę się do męża mego pierwszego, bo mi lepiej było naonczas niżli teraz.    A ona nie wiedziała, żem ja jej dał zboże, i wino, i oliwę, i srebra namnożyłem jej i złota, które obrócili na Baala.    Przeto wrócę się a zabiorę zboże moje czasu swego i wino moje czasu swego i wyzwolę wełnę moję i len mój, które okrywały sromotę jej.    A teraz odkryję głupstwo jej przed oczyma miłośników jej, a mąż nie wydrze jej z ręki mojej.    I uczynię, że ustanie wszelkie wesele jej, uroczyste święto jej, nów jej, sobota jej i wszytkie święte czasy jej.    I zepsuję winnice jej i figi jej, o których mówiła: Moje to zapłaty, które mi dali miłośnicy moi. I uczynię ją lasem, i będzie ją jeść źwierz polny.    I nawiedzę nad nią dni Baalim, którym kadzidła zapalała i stroiła się nausznicą swą i klejnotami swymi, chodziła za miłośniki swymi, a mnie zapomniała, mówi JAHWE.    Przetoż oto ja łudzić nią będę i zawiodę ją na puszczą, i będę mówił do serca jej.    I dam jej winogrodniki jej z tegoż miejsca, i dolinę Achor ku otworzeniu nadzieje, i będzie tam śpiewać wedle dni młodości swej i wedle dni wyszcia swego z ziemie Egipskiej.    I będzie dnia onego, mówi JAHWE, będzie mię zwała: Mąż mój, a nie nazowie mię więcej Baal.    I odejmę imiona Baalim z ust jej, i więcej wspominać nie będzie imienia ich.    I postawię z nimi przymierze dnia onego, ze źwierzem polnym i z ptastwem powietrznym, i z płazem ziemskim, a łuk i miecz i wojnę wygładzę z ziemie i dam im spać bezpiecznie.    I poślubię cię sobie na wieki, a poślubię cię sobie w sprawiedliwości i w sądzie i w miłosierdziu a w litościach.    I poślubię cię sobie w wierze: a poznasz, żem ja JAHWE.    I będzie dnia onego: Wysłucham, mówi JAHWE, wysłucham niebios, a one wysłuchają ziemię,    a ziemia wysłucha pszenice i wino i oliwę, a te wysłuchają Jezrahela.    I posieję ją sobie w ziemi, i zmiłuję się nad tą, która była Bez miłosierdzia. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible