Przekład literacki
Biblia Jakuba Wujka 1599, 1923
Księga Jonasza
Autor:
Jonasz i nieznana osoba, która spisała jego historię.
Czas:
(1) Opisywanych wydarzeń: ok. 782-753 r. p. Chr. (za Jeroboama II; 2Krl 14:23-28); (2) redakcji Księgi: nieznany.
Miejsce:
(1) Akcji: Ziemia Izraela; (2) redakcji: nieznane.
Cel:
Wezwanie Niniwy do opamiętania.
Temat:
Powszechność Bożego miłosierdzia.
Rozdział 1
1. I stało się słowo PANSkie do Jonasza, syna Amati, mówiąc:
2. Wstań a idź do Niniwe, miasta wielkiego, a przepowiadaj w nim: bo wstąpiła złość jego przed mię.
3. I wstał Jonasz, aby uciekł do Tarsis od oblicza Pańskiego, i zstąpił do Joppen a nalazł okręt, który szedł do Tarsis, i dał najem jego a wstąpił weń, aby z nimi jachał do Tarsis od oblicza Pańskiego.
4. A JAHWE posłał wielki wiatr na morze i powstała niepogoda wielka na morzu, a okręt był w niebezpieczeństwie rozbicia.
5. I zlękli się żeglarze, i wołali mężowie do boga swego, i wyrzucali naczynia, które były w okręcie, do morza, żeby się ulżył od nich. A Jonasz zszczedł wewnątrz w okręt i spał snem twardym.
6. I przystąpił ku niemu sternik, i rzekł mu: Co ty tak twardo śpisz? Wstań, wzywaj Boga twego, owa snadź rozmyśli się Bóg o nas, a nie zginiemy.
7. I rzekł mąż do towarzysza swego: Chodźcie a rzućmy losy, a dowiedzmy się, dlaczego to złe na nas przyszło. I rzucili losy: i padł los na Jonasza.
8. I rzekli do niego: Powiedz nam, dlaczego to złe przyszło na nas? Co za dzieło twoje? Która ziemia twoja i dokąd idziesz abo z któregoś ty narodu?
9. I rzekł do nich: Hebrejczyk jestem ja, a JAHWE Boga niebieskiego ja się boję, który stworzył morze i suchą.
10. I zlękli się mężowie strachem wielkim i rzekli do niego: Cóżeś to uczynił? (bo się dowiedzieli oni mężowie, że od oblicza PANskiego uciekał, bo im był powiedział).
11. I rzekli do niego: Cóż ci uczynimy, i uspokoi się morze od nas? Bo morze szło a burzyło się.
12. I rzekł do nich: Weźmicie mię a wrzućcie do morza, a uspokoi się morze od was, bo ja wiem, że dla mnie niepogoda ta wielka przyszła na was.
13. I robili wiosłami mężowie, aby się wrócili do brzegu, a nie mogli, bo morze szło a burzyło się na nie.
14. I wołali do JAHWE, i mówili: Prosiemy, JAHWE, niechaj nie giniemy dla dusze męża tego a nie daj na nas krwie niewinnej, bo ty, JAHWE, uczyniłeś, jakoś raczył.
15. I wzięli Jonasza, i wrzucili w morze; i stanęło morze od burzenia swego.
16. I bali się mężowie strachem wielkim JAHWE, i ofiarowali ofiary JAHWE, i ślubowali śluby.
17. - - -
Prawa autorskie i szczegółowe informacje
Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.
* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible - www.ph4.org