Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Ewangelia Łukasza

Rozdział 3

  A piętnastego roku panowania Tyberiusza Cesarza, gdy Pontius Piłat rządził Żydowską ziemią, a Herod Tetrarchą Galilejskim, a Filip, brat jego, Tetrarchą Iturejskim i Trachonickiej krainy, a Lizaniasz Abileńskim Tetrarchą,    za nawyższych kapłanów Annasza i Kajfasza, zstało się słowo pańskie* do Jana, Zachariaszowego syna, na puszczy. [komentarz AS: tu i w 3:4 pisownia według Wujka]    I przyszedł do wszytkiej krainy Jordanu, opowiedając chrzest pokuty na odpuszczenie grzechów,    jako jest napisano w księgach mów Izajasza proroka: Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę pańską, czyńcie proste szcieżki jego!    Wszelka dolina będzie napełniona, a wszelka góra i pagórek poniżon będzie i krzywe miejsca będą proste, a ostre drogami gładkimi.    I ogląda wszelkie ciało zbawienie Boże.    Mówił tedy do rzesz, które wychodziły, aby były ochrzczone od niego. Rodzaju jaszczurcy, kto wam pokazał, żebyście uciekali przed gniewem przyszłym?    Czyńcie tedy owoce godne pokuty, a nie poczynajcie mówić: Ojca mamy Abrahama. Abowiem wam powiedam, iż mocen jest Bóg z tych kamieni wzbudzić syny Abrahamowi.    Boć już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. A przetoż wszelkie drzewo nie rodzące owocu dobrego będzie wycięte i w ogień wrzucone.    I pytały go rzesze, mówiąc: Cóż tedy czynić będziem?    A odpowiedając, mówił im: Kto ma dwie sukni, niech da nie mającemu, a kto ma pokarmy, niech także uczyni.    Przyszli też i celnicy, aby byli ochrzczeni, i rzekli mu: Nauczycielu, co czynić będziemy?    A on rzekł do nich: Nic więcej nie czyńcie nad to, co wam postanowiono.    Pytali go też i żołnierze, mówiąc: Co mamy czynić i my? I rzekł im: Żadnego nie bijcie ani potwarzajcie, ale na żołdziech waszych przestawajcie.    A gdy się lud domniemawał i wszyscy myślili w sercach swych o Janie, by snadź on nie był Chrystusem,    odpowiedział Jan, mówiąc wszytkim: Jać was chrzczę wodą, aleć przydzie mocniejszy nad mię, którego nie jestem godzien rozwiązać rzemyka butów jego: ten was chrzcić będzie Duchem świętym i ogniem,    którego łopata w ręku jego i wychędoży bojowisko swoje, i zgromadzi pszenicę do szpichlerza swego, a plewy spali ogniem nieugaszonym.    Wieleć i innych rzeczy, napominając, opowiedał ludowi.    A Herod tetrarcha, będąc strofowany od niego o Herodiadę, żonę brata swego, i o wszytkie złości, które czynił Herod,    przydał też to nad wszytko i zamknął Jana w ciemnicy.    I zstało się, gdy był chrzczon wszytek lud i gdy Jezus był ochrzczon, i modlił się, że się niebo otworzyło    i zstąpił nań Duch święty w osobie cielesnej jako gołębica, i zstał się głos z nieba: Tyś jest Syn mój miły, w tobiem upodobał sobie.    A ten Jezus poczynał być jakoby we trzydziestu lat, jako mniemano syn Jozefa, który był Heli, który był Mattat,    który był Lewi, który był Melchi, który był Janni, który był Jozef,    który był Matatiaszów, który był Amos, który był Nahum, który był Hesli, który był Nagge,    który był Mahat, który był Matatiaszów, który był Semej, który był Jozef, który był Juda,    który był Joanna, który był Resa, który był Zorobabel, który był Salatiel, który był Neri,    który był Melchi, który był Addi, który był Kosan, który był Elmadam, który był Her,    który był Jesu, który był Eliezer, który był Jorym, który był Matat, który był Lewi,    który był Symeon, który był Juda, który był Jozef, który był Jona, który był Eliachim,    który był Melea, który był Menna, który był Mattata, który był Natan, który był Dawid,    który był Jessy, który był Obed, który był Booz, który był Salmon, który był Naasson,    który był Aminadab, który był Aram, który był Esron, który był Fares, który był Judów,    który był Jakobów, który był Izaaków, który był Abrahamów, który był Tare, który był Nachor,    który był Sarug, który był Ragau, który był Faleg, który był Heber, który był Sale,    który był Kainan, który był Arfaksad, który był Sem, który był Noe, który był Lamech,    który był Matusale, który był Enoch, który był Jared, który był Malaleel, który był Kainan,    który był Henos, który był Set, który był Adamów, który był Boży. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible