Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Biblia Jakuba Wujka*

Dzieje Apostolskie

Rozdział 8

  I zstało się onego dnia wielkie przeszladowanie przeciw kościołowi, który był w Jeruzalem. I rozproszyli się wszyscy po krainach Żydowskiej ziemie i Samaryjej, oprócz apostołów.    I pogrzebli Szczepana ludzie bogobojni, i uczynili nad nim wielkie płakanie.    A Szaweł burzył kościół, wchadzając w domy, i ciągnąc męże i niewiasty, podawał do więzienia.    Którzy tedy byli rozproszeni, chodzili, opowiadając słowo Boże.    A Filip zaszedszy do miasta Samaryjskiego, opowiadał im Chrystusa.    A rzesze przychylały się do tego, co Filip powiadał, jednomyślnie słuchając i widząc znaki, które czynił.    Abowiem wiele duchów nieczystych, tych, którzy je mieli, wychodziło, wołając głosem wielkim. Wiele też powietrzem ruszonych i chromych byli uzdrowieni.    Zstało się tedy wielkie wesele w onym mieście.    A niektóry mąż imieniem Szymon, który przedtym był w onym mieście Czarnoksiężnik, zwodząc lud w Samaryjej, powiadając się być kim wielkim,    którego słuchali wszyscy, od namniejszego aż do nawiętszego, mówiąc: Ten jest moc Boża, którą zowią wielka.    A słuchali go, przeto iż od dawnego czasu poszalił je był czarnoksięstwy swemi.    A gdy uwierzyli Filipowi opowiadającemu o królestwie Bożym, w imię Jezusa Chrystusa chrzcili się mężowie i niewiasty.    Tedy i sam też Szymon uwierzył, a ochrzciwszy się, trwał przy Filipie. Widząc też, że się znaki i mocy barzo wielkie działy, zdumiewając się, dziwował.    A usłyszawszy apostołowie, którzy byli w Jeruzalem, iż Samaria przyjęła słowo Boże, posłali do nich Piotra i Jana.    Którzy gdy przyszli, modlili się za nimi, aby wzięli Ducha świętego.    Abowiem jeszcze nie przyszedł był na żadnego z nich, ale tylko ochrzczeni byli w imię Pana Jezusowe.    Tedy na nie wkładali ręce, i brali Ducha świętego.    A ujźrzawszy Szymon, że przez wkładanie rąk apostolskich był dawan Duch święty, ofiarował im pieniądze,    mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby na którego bych kolwiek ręce włożył, wziął Ducha świętego.    A Piotr rzekł do niego: Pieniądze twe niech z tobą będą na zginienie! żeś mniemał, iżby dar Boży miał być za pieniądze nabywany.    Nie masz cząstki ani działu w tej mowie, bowiem serce twe nie jest proste przed Bogiem.    Pokutujże tedy za tę złość twoję a proś Boga, jeślić snadź odpuszczona będzie ta myśl serca twego.    Abowiem cię widzę być w żółci gorzkości i związaniu nieprawości.    A odpowiedziawszy Szymon, rzekł: Módlcie się wy za mną do Pana, aby na mię nic z tego nie przyszło, coście powiedzieli.    A tak oni świadectwo wydawszy i opowiedziawszy słowo Pańskie, wracali się do Jeruzalem i w wielu krainach Samarytańskich Ewanielią opowiadali.    A Anjoł Pański mówił do Filipa, rzekąc: Wstań a idź ku południowi, na drogę, która od Jeruzalem bieży ku Gazie, ta jest spustoszała.    I wstawszy, szedł. A oto mąż Etiopianin, Rzezaniec możny Kandaki, królowej Etiopskiej, który był nad wszytkimi skarby jej, przyjachał był pokłonić się do Jeruzalem    i wracał się, siedząc na wozie swym a czytając Izajasza proroka.    I rzekł Duch Filipowi: Przystąp a przyłącz się do wozu tego.    A przybiegszy Filip, usłyszał go czytającego Izajasza proroka i rzekł: Mniemasz, że rozumiesz, co czytasz?    Który rzekł: A jako mogę, jeśli mi kto nie pokaże? I prosił Filipa, aby wsiadł i siedział z nim.    A miejsce pisma, które czytał, to było: Jako owca na zabicie wiedzion jest, a jako baranek bez głosu przed tym, który go strzyże, tak nie otworzył ust swoich.    W uniżeniu jego sąd podniesion jest. A rodzaj jego kto wypowie? Abowiem z ziemie zgładzony będzie żywot jego.    A odpowiedziawszy Rzezaniec Filipowi, rzekł: Proszę cię, o kim to Prorok mówi? O sobie czyli o kim innym?    A Filip otworzywszy usta swe i począwszy od tego pisma, opowiadał mu Jezusa.    A gdy jachali drogą, przyszli do jednej wody i rzekł Rzezaniec: Oto woda. Co mi jest na przeszkodzie, abych nie był ochrzczon?    I rzekł Filip: Jeśli wierzysz ze wszytkiego serca, wolnoć. A odpowiedziawszy, rzekł: Wierzę, iż Jezus Chrystus jest Syn Boży.    I kazał stanąć wozowi. I wstąpili obadwa w wodę, Filip i Rzezaniec, i ochrzcił go.    A gdy wyszli z wody, Duch Boży porwał Filipa i nie widział go więcej Rzezaniec, ale jachał swą drogą, weseląc się.    A Filip znalezion jest w Azocie. A przechodząc, opowiadał Ewanielią wszytkim miastom, aż przyszedł do Cezaryjej. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible