Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

I List do Koryntian

Rozdział 7

  Lecz o tym, coście mi pisali, dobrze jest człowiekowi nie tykać się niewiasty.    Ale dla porubstwa, niech każdy ma swoję żonę, a każda niech ma swego męża.    Mąż niechaj żenie powinność oddaje, także też i żona mężowi.    Żona nie ma w mocy ciała swego, ale mąż. Także i mąż nie ma w mocy swej ciała swego, ale żona.    Nie odmawiajcie jeden drugiemu: chybaby z zezwolenia do czasu, abyście się modlitwą bawili, a zasię wracajcie się do tegoż, aby was szatan nie kusił dla waszej niestrzymawałości.    A to mówię według folgowania, nie według rozkazania.    Abowiem chcę, abyście wy wszyscy byli, jakom ja sam, ale każdy ma własny dar od Boga: jeden tak, a drugi tak.    A mówię nieżonatym i wdowam: dobrze im jest, jeśli żeby tak trwali jako i ja.    Ale jeśli się nie wstrzymawają, niech w małżeństwo wstąpią. Bo lepiej jest w małżeństwo wstąpić, niżeli być palonym.    A tym, którzy są w małżeństwie, rozkazuję nie ja, ale Pan: iżby żona od męża nie odchodziła.    A jeśliby odeszła, żeby trwała bez męża abo się z mężem pojednała. A mąż żony niech nie opuszcza.    Bo inszym ja mówię, nie Pan. Jeśli który brat ma żonę niewierną, a ta z nim zezwala mieszkać, niechaj jej nie opuszcza.    I żona, jeśli która wierna ma męża niewiernego, a on zezwala mieszkać z nią, niechaj nie opuszcza męża.    Abowiem poświęcon jest mąż niewierny przez żonę wierną i żona niewierna poświęcona jest przez męża wiernego. Bo inaczej dziatki wasze byłyby nieczystemi: a teraz świętemi są.    A jeśli niewierny odchodzi, niechże odejdzie. Abowiem nie jest poddany niewolstwu brat abo siostra w takowych rzeczach, a do pokoju wezwał nas Bóg.    Abowiem skąd wiesz, żono, jeśli męża zbawisz? Abo skąd wiesz, mężu, jeśli żonę zbawisz?    Ale jako każdemu udzielił Pan, jako każdego wezwał Bóg, tak niech postępuje, i jako we wszytkich kościołach uczę.    Obrzezanym kto wezwany jest? Niechajże nie przywodzi odrzezku. W odrzezku kto wezwany jest? Niechaj się nie obrzezuje.    Obrzezanie nic nie jest i odrzezek nic nie jest: ale zachowanie Bożego przykazania.    Każdy w którym wezwaniu jest wezwan, w tym niechaj trwa.    Jesteś wezwan niewolnikiem? Nie dbajże. Ale jeśli też możesz być wolnym, raczej używaj.    Abowiem kto niewolnikiem wezwany jest w Panie, jest wyzwolonym Pańskim; także który jest wezwan wolnym, jest niewolnikiem Chrystusowym.    Zapłatąście kupieni, nie zstawajcie się niewolniki ludzkimi.    Każdy w czym jest wezwan, bracia, w tym niech trwa przed Bogiem.    A o pannach nie mam rozkazania Pańskiego, ale radę daję jako ten, którym od Pana miłosierdzia dostąpił, abych był wiernym.    Mniemam tedy to być rzeczą dobrą dla teraźniejszej potrzeby, iż dobra jest rzecz człowiekowi tak być.    Przywiązaneś do żony? Nie szukajże rozwiązania. Rozwiązanyś od żony? Nie szukajże żony.    A jeślibyś wziął żonę, nie zgrzeszyłeś. Jeśliby też panna szła za mąż, nie zgrzeszyła. Wszakże trapienie ciała mieć będą takowi. A ja wam folguję.    To tedy powiadam, bracia, czas krótki jest: to zostaje, aby i którzy żony mają, byli, jakoby nie mieli;    a którzy płaczą, jakoby nie płakali; a którzy się weselą, jakoby się nie weselili; a którzy kupują, jakoby nie dzierżeli;    a którzy używają świata tego, jakoby nie używali: bo przemija kształt świata tego.    A chcę, abyście byli bez pieczołowania. Kto bez żony jest, stara się o to, co Pańskiego jest, jakoby się podobał Bogu.    A który z żoną jest, stara się o to, co światu należy, jakoby się podobał żenie: i rozdzielon jest.    I białagłowa nie mężata, i panna myśli o tym, co Pańskiego jest, aby była święta ciałem i duchem. A która szła za mąż, myśli, co światu należy, jakoby się podobała mężowi.    A toć mówię ku pożytkowi waszemu, nie abym na was sidło wrzucił, ale ku temu, co jest poczciwego i co by was sposobiło do modlenia się Panu bez przeszkody.    A jeśli sobie kto za sromotę ma z strony panny swojej, iż lata przeszła, a tak musi być: co chce, niech czyni. Nie grzeszy, jeśli pójdzie za mąż.    Bo kto postanowił mocnie w sercu swym, potrzeby nie mając, a mając w mocy swą własną wolą i to postanowił w sercu swym, aby zachował pannę swą, dobrze czyni.    A tak i który daje w małżeństwo pannę swoję, dobrze czyni, i który nie daje, lepiej czyni.    Żona przywiązana jest do zakonu, póki żywie mąż jej; a jeśliby zasnął mąż jej, wolna jest: niech idzie za kogo chce, tylko w Panie.    Ale błogosławieńsza będzie, jeśliby tak została wedle mojej rady. A mniemam, że i ja mam Ducha Bożego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible