Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

II List do Koryntian

Autor:
Apostoł Paweł (mógł mieć wówczas 48-50 lat).
Czas:
Między 55 a 57 r. po Chr.
Miejsce:
Macedonia.
Cel:
Odnowienie zaufania między apostołem a wspólnotą kościoła w Koryncie.
Temat:
Moc poprzez upokorzenie i słabość.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa przez wolą Bożą, i Tymoteusz, brat: kościołowi Bożemu, który jest w Koryncie, ze wszytkimi świętymi, którzy są we wszytkiej Achajej.    Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.    Błogosławiony Bóg i Ociec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ociec miłosierdzia a Bóg wszytkiej pociechy,    który nas cieszy we wszelakim utrapieniu naszym, abyśmy mogli i sami cieszyć te, którzy są we wszelkim ucisku, przez napominanie, którym i sami bywamy napominani od Boga.    Abowiem jako w nas obfitują utrapienia Chrystusowe, tak i przez Chrystusa obfituje pociecha nasza.    A choć bywamy utrapieni: dla waszego napominania i zbawienia; choć pocieszeni bywamy: dla waszego pocieszenia; choć napominani bywamy: dla waszego napominania i zbawienia, które sprawuje cierpliwość tegoż utrapienia, które i my cierpimy,    aby nadzieja nasza mocna była o was, wiedząc, iż jako jesteście towarzysze utrapienia, tak będziecie i pocieszenia.    Abowiem nie chcemy, abyście nie wiedzieli, bracia, o ucisku naszym, który się zstał w Azyjej: iżeśmy byli nazbyt obciążeni, nad siłę, tak że nam też teskno było żyć.    Aleśmy sami w sobie mieli wyrok śmierci, abyśmy nie ufali sami w sobie, ale w Bogu, który wzbudza umarłe,    który z tak wielkich niebezpieczeństw wyrwał nas i wyrywa: w którym nadzieję mamy, iż też jeszcze wyrwie    za pomocą i waszą w modlitwie za nas, aby za ten dar, który w nas jest przez wiele osób, od wielu dzięki były za nas czynione.    Abowiem ta jest pochwała nasza, świadectwo sumnienia naszego: iż w prostości serca i szczerości Bożej, a nie w mądrości cielesnej, ale w łasce Bożej obcowaliśmy na tym świecie, a nawięcej u was.    Bo nie insze piszemy wam, niżli któreście czytali i poznali. A nadzieję mam, iż aż do końca poznacie,    jakoście też poznali nas po części, iż jesteśmy pochwałą waszą, jako i wy naszą, w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa.    I z tą ufnością chciałem był iść do was pierwej, abyście wtórą łaskę mieli,    i przez was przejść do Macedonijej, i zasię z Macedonijej przyść do was, i od was być doprowadzon do Żydowskiej ziemie.    Gdym tedy to chciał, izalim użył lekkomyślności? Abo co myślę, według ciała myślę, aby u mnie było JEST i NIE?    Ale wierny Bóg, iż mowa nasza, która była do was, nie jest w niej JEST i NIE.    Abowiem Syn Boży, Jezus Chrystus, który między wami przez nas był przepowiadany, przez mię i Sylwana, i Tymoteusza, nie był JEST i NIE: ale JEST w nim było.    Bo ile obietnic Bożych są, w nim JEST; przetoż i przezeń Amen Bogu ku chwale naszej.    A który nas potwierdza z wami w Chrystusie i który nas pomazał, Bóg:    który też zapieczętował nas i dał zadatek Ducha w sercach naszych.    A ja świadkiem wzywam Boga na duszę moję, iż folgując wam, nie przyszedłem więcej do Koryntu:    nie że panujemy wierze waszej, ale jesteśmy pomocniki wesela waszego - abowiem wiarą stoicie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible