Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka 1599, 1923

List do Filemona

Autor:
Apostoł Paweł (mógł mieć wówczas 52 lata).
Czas:
Ok. 60 r. po Chr.
Miejsce:
Rzym, areszt domowy.
Cel:
Utorowanie drogi powrotnej zbiegłemu, a następnie nawróconemu niewolnikowi, Onezymosowi, do jego pana Filemona.
Temat:
Pojednanie z Bogiem jako otwarcie nowego rozdziału we wzajemnych stosunkach między braćmi w wierze.


* Opis księgi pochodzi z Przekładu Dosłownego Pisma Świetego Starego i Nowego Przymierza EIB.

 Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat: Filemonowi miłemu a pomocnikowi naszemu  i Appijej, siestrze namilszej, i Archippowi, towarzyszowi naszemu, i zgromadzeniu, które jest w domu twoim.  Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.  Dziękuję Bogu memu, zawsze pamiętając na cię w modlitwach moich,  słysząc o twojej miłości i wierze, którą masz ku Panu Jezusowi i ku wszem świętym,  aby społeczność wiary twej stała się jawna w poznaniu wszego dobrego uczynku, które jest w was w Chrystusie Jezusie.  Abowiem wesele wielkie miałem i pociechę w miłości twej, iż wnętrzności świętych są przez cię ochłodzone, bracie.  Przetoż mając wielką bezpieczność w Chrystusie Jezusie rozkazać ci, co do rzeczy należy,  dla miłości raczej proszę, gdyżeś takim jest, jako Paweł stary, a teraz i więzień Jezusa Chrystusa:  proszę cię za synem moim, któregom zrodził w więzieniu moim, Onezymem,  który tobie niekiedy był niepożytecznym, a teraz i mnie, i tobie użytecznym,  któregom ci odesłał. A ty przyjmi go jako wnętrzności moje.  Któregom ja chciał przy sobie zatrzymać, aby mi za cię służył w więzieniu Ewanielijej,  wszakże bez twej rady nie chciałem nic czynić, aby dobrodziejstwo twoje nie było jako z przymuszenia, ale z dobrej wolej.  Abowiem snadź dlatego ustąpił na chwilę od ciebie, abyś go przyjął wiecznym  już nie jako sługę, ale miasto sługi, brata namilszego, zwłaszcza mnie: jakoż daleko więcej tobie i w ciele, i w Panu?  Jeśli mię tedy masz towarzyszem, przyjmi go jako mnie.  A jeślić co uszkodził albo winien, to mnie przyczytaj.  Jam, Paweł, napisał ręką moją: ja nagrodzę; żebym ci nie rzekł, iżeś mi i samego siebie winien.  Tak, bracie. Ja ciebie niech zażyję w Panu. Ochłódź wnętrzności moje w Panu.  Pisałem ci, dufając posłuszeństwu twemu, wiedząc, iż też nad to, co mówię, uczynisz.  A zaraz też zgotuj mi gospodę, abowiem spodziewam się, iż przez modlitwy wasze będę wam darowan.  Pozdrawia cię Epafras, spółwięzień mój w Chrystusie Jezusie,  Marek, Arystarchus, Demas i Łukasz, pomocnicy moi.  Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa z duchem waszym. Amen.
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible - www.ph4.org