Biblia Jakuba Wujka*

Księga Sędziów

Rozdział 21

  Przysięgli też synowie Izraelowi w Masfa, i rzekli: Żaden z nas nie da synom Beniaminowym z córek swych żony.    I przyszli wszyscy do domu Bożego do Silo, a siedząc przed oczyma jego aż do wieczora, podnieśli głos i wielkim krzykiem jęli płakać, mówiąc:    Przecz, JAHWE Boże Izraelów, zstało się to złe w ludu twoim, że dziś jedno pokolenie z nas zniesione jest?    A drugiego dnia rano, wstawszy, zbudowali ołtarz i ofiarowali tam całopalenia i zapokojne ofiary, i rzekli:    Kto nie szedł w wojsku PANSKIM ze wszech pokoleni Izraelowych? Bo się byli wielką przysięgą zawiązali, będąc w Masfa, że mieli być zabici, których by nie dostawało.    I żalem zjęci synowie Izraelowi nad bratem swym Beniaminem jęli mówić: Zniesione jest jedno pokolenie z Izraela!    Skądże wezmą żony? bośmy wszyscy społecznie przysięgli, że my nie damy tym córek naszych.    Przetoż rzekli: Kto jest ze wszytkich pokoleni Izraelowych, który nie przyszedł do JAHWE do Masfa? Alić oto naleźli się obywatele Jabes Galaad, że nie byli w onym wojsku.    (Naonczas też, gdy byli w Silo, żaden tam z nich nie był naleziony).    Posłali tedy dziesięć tysięcy mężów namocniejszych i przykazali im: Idźcie a pobijcie obywatele Jabes Galaad paszczeką miecza, tak żony, jako i dziatki ich.    A to jest, co zachować macie: Każdego mężczyznę i niewiasty, które uznały męże, pobijcie, a panny zachowajcie.    I nalazło się z Jabes Galaad cztery sta panien, które nie uznały łoża męskiego; i przywiedli je do obozu do Silo w ziemi Chananejskiej.    I posłali posły do synów Beniaminowych, którzy byli na skale Remmon i rozkazali im, aby je przywiedli w pokoju.    I przyszli synowie Beniaminowi onego czasu, i dano im żony z córek Jabes Galaad. Ale innych nie najdowali, które by tymże sposobem wydali.    I lud wszytek Izraelski barzo żałował i pokutę czynił za wygubienie jednego pokolenia z Izraela.    I rzekli starszy: Cóż uczynimy drugim, którzy żon nie wzięli? Wszytkie niewiasty Beniaminowe poległy,    a wielkim staraniem i niezmierną pilnością trzeba nam opatrzyć, aby nie zginęło jedno pokolenie z Izraela.    Bo córek naszych dać im nie możemy, będąc przysięgą i klątwą obowiązani, którąśmy rzekli: Przeklęty, kto by dał z córek swych żonę Beniaminowi.    I naradzili się, i rzekli: Oto jest święto PANSKIE w Silo uroczyste, które leży ku północy miasta Betel i na wschodnią stronę drogi, która z Betela idzie ku Sychimie a na południe miasteczka Lebona.    I przykazali synom Beniaminowym, i rzekli: Idźcie a skryjcie się w winnicach.    A gdy ujźrzycie, że córki Silo do tańca według zwyczaju wynidą, wyskoczcie z nagła z winnic i uchwyćcie z nich każdy po jednej żenie a bieżcie do ziemie Beniamin.    A gdy przyda ojcowie ich i bracia i przeciw wam żałować się poczną, i prawować, rzeczemy im: Smiłujcie się nad nimi, boć ich nie pobrali prawem wojujących i zwycięzców, ale gdy prosili, aby wzięli, nie daliście, i z waszej strony zgrzeszyło się.    I uczynili synowie Beniamin. jako im kazano, i wedle liczby swojej porwali sobie z tych, które tańcowały, po żenie, i szli do osiadłości swych, budując miasta i mieszkając w nich.    Synowie też Izraelscy wrócili się według pokoleni i familij do przybytków swoich. We dni one nie było króla w Izraelu, ale każdy, co się mu zdało dobrego, to czynił.    - - - 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible