Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Objawienie Jana
(Apokalipsa św. Jana)

Rozdział 19

  Potymem słyszał jakoby głos rzeszy wielkich na niebie, mówiących: Allelu-Ja! Zbawienie i chwała, i moc Bogu naszemu jest,    iż prawdziwe są i sprawiedliwe sądy jego, który osądził wszetecznicę wielką, która popsowała ziemię wszeteczeństwem swym, i pomścił się krwie sług swoich z rąk jej.    A powtóre rzekł: Allelu-Ja! A dym jej wstąpił na wieki wieków.    I upadli dwadzieścia i czterzej starszych i czworo źwierząt i pokłonili się Bogu siedzącemu na stolicy, mówiąc: Amen, Allelu Ja!    I wyszedł głos z stolice, mówiący: Dajcie chwałę Bogu naszemu wszyscy słudzy jego i którzy się go boicie, mali i wielcy!    I słyszałem jako głos rzeszy wielkiej i głos wiela wód, i jako głos wielkich gromów, mówiących: Allelu Ja! iż królował Pan Bóg nasz wszechmogący.    Weselmy się i radujmy się, i dajmy mu chwałę, iż przyszło wesele Barankowe, a Małżonka jego zgotowała się.    I dano jej, aby się oblekła w bisior świetny i czysty. Abowiem bisior są usprawiedliwienia Świętych.    I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy na wieczerzą wesela Barankowego wezwani są. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe.    I upadłem do nóg jego, abym się mu kłaniał. I rzekł mi: Patrz, żebyś nie czynił: spółsługa twój jestem i braciej twojej mających świadectwo Jezusowe. Bogu się kłaniaj. Abowiem świadectwo Jezusowe jest duch proroctwa.    I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały, a który siedział na nim zwano go Wiernym i Prawdziwym, a sądzi z sprawiedliwością i walczy.    A oczy jego jako płomień ogniowy, a na głowie jego wiele koron, mając imię napisane, którego nikt nie wie jedno sam.    A obleczony był w szatę krwią pokropioną, a zową imię jego Słowo Boże.    I wojska, które są na niebie, jechały za nim na koniach białych, obleczone w bisior biały i czysty.    A z ust jego wychodzi miecz z obojej strony ostry, aby im bił narody. A on je rządzić będzie laską żelazną, on też depce prasę wina zapalczywości gniewu Boga wszechmogącego.    A ma na szacie i na biedrze swojej napisano: Król nad królmi i Pan nad pany.    I widziałem anjoła jednego stojącego w słońcu. I zawołał głosem wielkim, mówiąc wszem ptakom, którzy latali przez pośrzód nieba: Chodźcie i zgromadźcie się na wieczerzą wielką Bożą,    abyście jedli ciała królów i ciała tysiączników, i ciała mocarzów, i ciała koni, i siedzących na nich, i ciała wszytkie wolnych i niewolników, i małych, i wielkich.    I widziałem bestyją i króle ziemskie, i wojska ich zebrane, aby stoczyły bitwę z tym, który siedział na koniu, i z wojskiem jego.    I poimana jest bestia, a z nią fałszywy prorok, który czynił cuda przed nią, któremi zwiódł je, którzy przyjęli cechę bestyjej i którzy się kłaniali obrazowi jej. Ci dwa wrzuceni są żywi w jezioro ognia gorającego siarką,    a drudzy pobici są mieczem Siedzącego na koniu, który pochodzi z ust jego. A wszyscy ptacy nasyceni są mięsem ich. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible