Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Samuela
(Królewskie pierwsze (Samuelowe I))

Autor:
Samuel, Natan, Gad oraz inni autorzy i redaktorzy na przestrzeni wieków (na co może wskazywać 1Krn 29:29-30).
Czas:
(1) Opisywanych wydarzeń: ok. 1122-1010 r. p. Chr., tj. od wydarzeń związanych z narodzinami Samuela do śmierci Saula; (2) mniejsze jednostki literackie mogą pochodzić z okresu Samuela, o dalszych redakcjach świadczy np. 1Sm 27:6.
Miejsce:
Ziemia Izraela.
Cel:
Ukazanie Bożego działania w okresie formowania się monarchii w Izraelu.
Temat:
Bóg i kształtowanie się monarchii w Izraelu.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Był mąż jeden z Ramataim Sofim, z góry Efraim, a imię jego Elkana, syn Jeroham, syna Eliu, syna Tohu, syna Suf, Efratejczyk.    I miał dwie żenie, imię jednej Anna, a imię drugiej Fenenna. I miała Fenenna syny, ale Anna nie miała dziatek.    I chadzał on mąż z miasta swego na dni ustawione, aby się kłaniał i ofiarował JAHWE zastępów, do Silo. A tam byli dwa synowie Heli, Orni i Finees, kapłani PANSCY.    Przyszedł tedy dzień i ofiarował Elkana, i dał Fenennie, żenie swej, i wszystkim synom jej i córkom części,    a Annie dał część jedne smutny, bo Annę miłował. Ale JAHWE zamknął był żywot jej.    Trapiła ją też przeciwnica jej i barzo frasowała, tak barzo, że urągała, iż JAHWE zamknął żywot jej;    i tak czynił na każdy rok, kiedy gdy czas nadszedł, chodzili do kościoła PANSKIEGO, i tak ją drażniła, a ona płakała i nie jadła.    Rzekł tedy jej Elkana, mąż jej: Anno, czemu płaczesz? A przecz nie jesz? A prze co się frasuje serce twoje? Azam ja nie lepszy tobie niżli dziesięć synów?    I wstała Anna najadszy się i napiwszy w Silo. A gdy Heli, kapłan, siedział na stołku przede drzwiami kościoła PANSKIEGO,    będąc Anna gorzkiego serca modliła się do JAHWE, płacząc hojnie,    i szlubiła szlub, mówiąc: JAHWE zastępów, jeśli wejźrzawszy wejźrzysz na utrapienie służebnice twojej a wspomnisz na mię, a nie zapamiętasz służebnice twojej, a dasz słudze twojej płeć męską, dam go JAHWE przez wszystkie dni żywota jego, a brzytwa nie postoi na głowie jego.    I stało się, gdy ona przedłużała modlitwy przed JAHWE, że Heli przypatrował się ustam jej.    Ale Anna mówiła w sercu swoim, a tylko się usta jej ruszały, ale głosu jej zgoła słychać nie było. Mniemał tedy Heli, żeby pijana była.    I rzekł jej: Dokądże pijaną będziesz? Wytrzeźw się trochę od wina, którymeś się upiła!    Odpowiedziała Anna: Nie, pry, panie mój: bom ja niewiasta jest barzo nieszczęsna, a wina i wszelakiej rzeczy, która upoić może, nie piłam, alem wylała duszę moję przed oczyma PANSKIMI.    Nie rozumiej o słudze twojej jako o jednej z córek Belial, bo z wielkości boleści i z frasunku mego mówiłam aż dotąd.    Rzekł tedy Heli: Idź w pokoju, a Bóg Izrael niech ci da prośbę twoję, o którąś go prosiła.    A ona rzekła: Oby nalazła służebnica twoja łaskę w oczach twoich. I poszła niewiasta w drogę swoję, i jadła, a twarz jej już się więcej różno nie odmieniała.    I wstali rano, i pokłonili się przed JAHWE, i wrócili się, i przyszli do domu swego, do Ramata. I poznał Elkana Annę, żonę swoje, i wspomniał na nię JAHWE.    I stało się po obrocie dni, poczęła Anna i porodziła syna, i nazwała imię jego Samuel: przeto iż go u JAHWE żądała.    I szedł mąż jej Elkana i wszytek dom jego, aby ofiarował JAHWE ofiarę uroczystą i szlub swój,    lecz Anna nie szła, bo mówiła mężowi swemu: Nie pójdę, aż się ostawi dziecię, i zawiodę je, że się ukaże przed obliczem PANSKIM i zostanie tam ustawicznie.    I rzekł jej Elkana, mąż jej: Czyń, coć się zda dobrego, a zostań, aż je ostawisz; a proszę, aby JAHWE wypełnił słowo swoje. A tak została niewiasta i karmiła piersiami syna swego, aż go odsadziła od mleka.    I przywiodła go z sobą, gdy go ostawiła, ze trzema cielcami i ze trzema korcami mąki, i z garncem wina, i przywiodła go do domu Pańskiego do Silo. A było dziecię jeszcze malutkie.    I ofiarowali cielca, i przywiedli dziecię do Heli.    I rzekła Anna: Proszę, mój panie, żywie dusza twoja, panie: jam ci to ona niewiasta, któram stała przed tobą tu, modląc się JAHWE.    O tom dziecię prosiła i dał mi Pan prośbę moję, którejem u niego prosiła.    Przetoż i ja pożyczyłam go JAHWE na wszystkie dni, których będzie pożyczony JAHWE. I pokłonili się tam JAHWE. I Anna modliła się, i rzekła: 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible